ต่อ.  ตำนาน/กาลเก่า


ส้มตำปูดูดีมีปลาแดก
ทั้งตำแหลกตำบุบจ้ำหยุบหยิบ
ปั้นข้าวเหนียวเคั้ยวตุ้ยคุ้ยหมดติ๊บ
อยากกระซิบตำนานวานตำเบา
ตำเมื่อวานย่านเหงายังเฝ้ารอ
รักแม่นบ่ฟังคำเธอนำเว่า
พยานรักบักหุ่งทุ่งเฮือนเฮา
แต่กาลเก่าบอกพ่อไปขอเธอ


โยน   เสียงพิณ/เสียงแคน

               ทำนอง/เทียบ
เทียบ'ท่าน้ำยามเย็นพี่เห็นน้อง
กรึ๊บยาดองริมสระตามประสา
เจ้ารินร่ำ'​ทำนอง'​คล้องสุรา
ราวกับว่าเป็นเพื่อนแท้แค่หนึ่งเดียว

 ~  มะตูม​ ~

           วิหค​/มัจฉา

ต่อ   วิหค/มัจฉา


เสียงกิ๊วก๊าวจ๊าวจิ๊บกริบกรีดหู
ทุกเช้าตรู่เสียงซ้องพี่ต้องเหลียว
เสียงนกร้องน้องว่าวิหคเชียว
ปุบปับเดี๋ยวนกน้องสองหลงลม
พงไพรท่าวารีพาหนีหน้า
เจ้าไม่มาสิ้นเสียงเพียงสาสม
ไม่ฟังเสียงเลี้ยงปลาคงน่าชม
เจ้านิยมมัจฉาว่าตามกัน


โยน          หลงทาง/ห่างไกล

 



              หลงทาง/ห่างไกล


วิหคเหินเพลินสมลอยลมส่ง
คนก็หลงคารมอารมณ์ฝ้น
หลงทางเที่ยวเลี้ยวฝืนลืมคืนวัน
ใช่คนนั้นหรือเปล่าชวนเจ้าไป
มีบางอย่างกางกั้นนับวันห่าง
จะรอร้างรอกันถึงวันไหน
สึ่ห้องหอรอว่างเปิดกว้างไว้
เจ้าห่างไกลอกหนอหนาวบ่คลาย



  โยน         อาย/ แอบ