วันเวลาไม่เคยเอ่ยคำท้อ
เดินหน้าต่อตรงดิ่งไม่นิ่งแน่
วารีไหลล่องเลยไม่เคยแคร์
ใจคนแท้ท้อถอยทิ้งรอยเดิน

 
ลิตเติลเกิร์ล

ส่งต่อจ้าวว

วิงวอน / นิยาย  


       มองให้แจ่มแซมใสมองให้แจ๋ว
     มองผ่อนแผ่วเฉื่อยฉิวมองผิวเผิน
     หรือส่วนกูคู่ควรหรือส่วนเกิน
     ก่อนเดี่ยวเดินวิงวอนก่อนเดียวดาย

     ฉันไม่แวะแคะไขฉันไม่ว่าง    
     เมื่อตอนสางลมร้อนเมื่อตอนสาย
     มันไม่คุ้นหุนหันมันไม่คล้าย
     เหมือนนิยายฉันเชือนเหมือนนิยม


             โยนครับ  ไม่เคร่ง/สนุก......
 
    

วิงวอน/นิยาย

เว้า"วิงวอน"อ้อนคำตามสำนวน
กระแสสวนเก่ากาลมานานเนิ่น
พลั้งผิดพลาดวาด"นิยาย"อายแต่เพลิน
นั่นแนวเดินเช่นนั้นชอบบันเทิง

วันดี/สายสร้อย

มาฆบูชาลาผ่านเมื่อวารนี้
คือ"วันดี"อรหันต์ยึดมั่นเที่ยง
สุดวิสุทธิ์วิมุติล้อมกันพร้อมเพรียง
"สายสร้อย"เยี่ยงสมมุติห้อมพุทธาฯ



เนิน จำราย
โยนต่อ แหว่ง/ว่าง

      ธรรมะท่วมห้องจิตพิสมัย
จะแหว่งโหว่ตรงไหนก็ไม่ว่า
ขอครองคิดนิดหน่อยอย่าปล่อยลา
อุเบกขาตรงทิศจิตว่างเวร

ปลาฝน คนจ๋วย

โยนต่อเด้อจ้าาา
  
อนันต์ / นิดหน่อย



กฎแห่งกรรมธรรมช่วยอำนวยคาด
ก่ออำนาจจดจำฟังคำเถร
พระเกิดก่อต่อยังตั้งแต่เณร
กรรมหรือเวรอเนกอยู่คู่อนันต์

คิดมากไปไม่ว่างทางที่ชอบ
ถามก็ตอบแค่ขอพอขำขัน
ฉันใจน้อยค่อยคิดติดกลัวพัน
มีความฝันนิดหน่อยฝันบ่อยจัง


       โยนต่อครับ       เรื่องง่าย/ขอบคุณ

ขนม"หวาน"ทานมากเปรี้ยวปากหาย
แต่เข้าข่ายน้ำตาลพาลมาเยี่ยม
ฟัง"เพลง"เพราะเหมาะคำหนำใจเรียม
ฟันทองเลี่ยมทั้งปากถอนยากแท้

เนิน จำราย
ต่อครับ เพลิน /กานท์

                         

เพ้อ/ฝืน

"เพ้อ"รำพันฉันรักเธอเพื่อนเกลอเอ๋ย
แม้ไม่เคยสัมผัสร้อยรัดก่อน
"ฝืน"รำพันวันนี้ขาดที่นอน
อาศัยก่อนสักคืนรีบตื่นลา

เนิน จำราย
ยื่นต่อครับ คนดี/ขี้เหนียว

กล่าว"คนดีขี้เหนียว"เชิงเชี่ยวชาญ
ไปช่วยงานพร้อมเพรียกตามเรียกหา
ทำทุกอย่างล้างจานฝานผักปลา
เสร็นงานงานลา ซอง เบือนสิ้นเดือนนี้

เนิน จำราย

โยนต่อครับ โยน/แล้ว

ชวนกินหมากปากขมอมยาเส้น
ดูโดดเด่นฟันดำสมคำเผง
ห้ามไปหมดรสจัดหัดตัวเอง
ฉันยังเปล่ง"วัยสาวพี่บ่าว"แล

เนิน จำราย
โยนต่อครับ ซึ้ง/วอน