ห่างสิ้น/ไกลหมด

                                                    เหิน"ห่างสิ้น"กลิ่นกลอนเว้าวอนว่า
                                                   เชิญเข้ามาผูกโคลงเชื่อมโยงสี
                                                   ไป"ไกลหมด"รสกาพย์ก็บ่มี
                                                   เหงาเต็มทีฉันท์หายช่วยร่ายคำ

                                                               เนิน จำราย

                                                      ต่อหน่อยขะ กาพย์/โคลง

"ต้นไม้"มีคุณค่ามหาศาล
วอนลูกหลานปกป้องเพื่อน้องพี่
"ประตู"บ้าน,คาน,ฝาถ้าคิดดี
อย่าให้มีพฤกษาเข้ามาปน

เนิน จำราย
ต่อครับ เหตุ/บังคับ

ข้อความด้านล่างผมไม่รู้ที่มา

 
สรุปคำสอนของท่านพุทธทาส ภิกษุ
________________
     ๑) ความเข้าใจผิด
เข้าใจผิดว่า ทำดี ต้องได้ดี ทำบุญต้องได้บุญ ที่ถูก คือ ทำดีไม่ได้อะไร ได้แค่ละกิเลส ทำบุญ ได้แค่สบายใจ
     ๒) เข้าใจผิดว่า ดีกับใคร คนนั้นต้องดีตอบ ที่ถูก คือ เรามีหน้าที่ดี ใครจะดีกับเรา ไม่ดีกับเรา ไม่ใช่เรื่องของเรา
     ๓) เข้าใจผิดว่า ให้อะไรใคร ต้องได้กลับคืน ที่ถูก คือ การ “ให้” คือ ยินดีเสียสละ ให้แล้วคาดหวัง..ไม่ใช่การให้ อ้างบุญคุณไม่ได้
     ๔) เข้าใจผิดว่า แก่แล้วทำอะไรก็ได้ ที่ถูก คือ แก่แล้วต้องยิ่งสำนึก ทำชั่วไม่ได้ เวลาเหลือน้อย
     ๕) เข้าใจผิดว่า ต้องทำเพื่อความมั่นคงของชีวิตในภายหน้า ที่ถูก ความมั่นคงไม่มีในโลก ตายได้ทุกเมื่อ
     ๖) เข้าใจผิดว่า ความต้องการของตัวเองสำคัญที่สุด เราสำคัญที่สุด  ที่ถูก คือ ไม่มีความต้องการนั่นแหละสำคัญที่สุด ไม่มีเราต่างหากสำคัญที่สุด
     ๗) เข้าใจผิดว่า เข้าวัด ใจสงบ. ที่ถูก คือ วัดอยู่ในใจ ใจสงบ
     ๘) เข้าใจผิดว่า ความสบายเลือกได้. ที่ถูก คือ เกิดมาก็ทุกข์แล้ว มันเลือกไม่ได้ ไม่มีใครสบายตลอดชาติ
     ๙) เข้าใจผิดว่า สิ่งของ คนของเรา ตัวตนของเรา เราต้องยึดไว้ รักษาไว้ ที่ถูก คือ ไม่มีอะไร หรือใครให้ต้องยึด ต้องรักษา ทุกอย่างไม่ใช่ของเราและที่สุดแล้วก็ไม่มี
          "พุทธทาสภิกษุ"
มันดี/จึงส่งให้คนดีอ่าน/นี่คือความจริงอย่าให้มีพฤกษาเข้ามาปน

เห็นสาวน้อยอ่อยมาที่หน้าบุ๊ค
นึกสนุกหยอกมาก็น่าขัน
คงไม่หลอกบอกว่านัดหานั้น
เอาให้มั่นเอวเธอบอกเบอร์มา

นานแล้วน้องสองเราเคยเย้าหยอก
เผลอใจบอกรับปาก อยากไปหา
จะอ้วนดำจำเป็นเห็นกับตา
ถึงเวลาเสียวสู้เดี๋ยวรู้เอง



โยนต่อครับ


                 เก่ง/สวย

                

"เก่ง"เอาการงานแน่ก็แค่นั้น
"สวย"สำคัญตอนสาวผู้บ่าวเพ่ง
สองอย่างรวมท่วมท้นคนกริ่งเกรง
เหมือนฟังเพลงเสียงดีดนตรีพลิ้ว

เนิน จำราย
ต่อครับ มะนาว/หวาน

เกิดสับสนลนลานเหลือทานทน
วอน"ฝากฝน"ตกต่อยอดกอหญ้า
รวมไร่สวนล้วนต้องถึงท้องนา
"ร้อน"จงลาหายวับไปกับลม

ต่อคับ มะนาว/หวาน

เราแค่เพื่อนเตือนย้ำจากคำสาว
ชามะนาวเปรี้ยวหวานจึงพาลขม
 ร้อนลมพาชาดีมีใส่นม
ติดตามชมตามไลค์ถึงไหนรอ


โยนต่อครับ



                      ขอ/ยิ้ม

"หนาว"น้ำค้างร้างซ้ำยาม"ค่ำคืน"
ทนเฝ้าฝืนมองจันทร์จำวันหมอง
แม้ข้างแรมแซมเมฆาฟ้าสีทอง
ด้วยแสงของดวงแขช่วยแผ่ทาน

เนิน จำราย

ต่อครับ อุ่น/สุรีย์

   ใส่ชุด"เขียว"เที่ยวงานเบิกบานจิต
สองชีวิตสำราญตามกาลสี
"เต้น"คู่กันสรรค์สร้างกลางเวที
ฤกษ์ยามดีสุขสันต์คืนวันพุธ

เนิน จำราย
ต่อครับต่อ หนุงหนิง/ลีลา