โคลงสี่สุภาพ ปราชญ์กวี

ปราชญ์กวี....

นามกรผงาดเงื้อม......................เงาดิน
เกริกเกียรติระบือยิน..................เลิศหล้า
เอกอุพยัตศิลป์..........................เป็นปราชญ์
หากแต่วิทูกล้า..........................แค่ชั้นชาวชน

กลใดมิอาจพลั้ง........................ฤๅมี
ปราชญ์เปรื่องชาญวิถี................ย่อมแพ้
เฉกยุทธพ่ายไพรี.......................ปรากฎ
นามปราชญ์ย่อมปลดแก้............จวบก้องกำชัย

เปรียบในชนเหล่าโล้...................เชลงกานท์
เอกอุกระเดื่องชาญ.....................เพริศถ้อย
หากกลพาทย์เพลี่ยงหวาน...........เชิญเสนาะ
ย่อมสำเหนียกสดับด้อย...............จวบแจ้งประเทืองโหม

การประโคมประดิษฐ์ผู้................กระพือเพลง
ฤๅจบกลเชลง.............................ร่ายสร้าง
มวลมิตรหมู่เลบง........................พึงเสพ
รับแนะฤๅจักร้าง.........................เชี่ยวชี้เชิงประพันธ์

คุณอนันต์อนึ่งนี้.........................พึงถนอม
กานท์ปราชญ์ฉลาดยอม.............เลิศผู้
ทะนงหยิ่งปราชญ์ปลอม.............จำอวด
เลอฤทธิ์ประสิทธิรู้......................ผากแผ้งคนชม

มือสี่

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โคลงสี่สุภาพ ปราชญ์กวี (อ่าน 6538 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้