กลบทอักษร นกกางปีก...-๐ ฤดีกาล ๐-

   - กลบทอักษร นกกางปีก -
   -๐ ฤดีกาล ๐-

   ๑. ฤดูหนาวหนาวฤดูเพียงครู่ครั้ง
   มิยืนยั่งยั่งยืนสุดฝืนยิ่ง
   เดี๋ยวแปรเปลี่ยนเปลี่ยนแปรคือแท้จริง
   ดั่งวุ่นวิ่งวิ่งวุ่น จิตหมุนเวียน

   ๒. ประเดี๋ยวสุขสุขเดี๋ยวก็เทียวทุกข์
   เข้าลามลุกลุกลามวูบวามเปลี่ยน
   ฤดูผ่านผ่านดูรับรู้เรียน
   รู้จัดเจียนเจียนจัด เพื่อแจงใจ

   ๓. ครั้นแจ้งจิตจิตแจ้งก็แจ้งเจต
   ถึงหนเหตุเหตุหนสิ้นวนไหว
   เพียงหนาวเนื้อเนื้อหนาวมิหนาวใน
   ร้อนฤทัยฤทัยร้อน ก็ผ่อนปรน

   ๔. เมื่ออกเอ๋ยอกนี้มิวกวาบ
   ก็ใสซาบใสสุดดุจสายฝน
   ชโลมหลั่งรินหลั่งชโลมตน
   ก็ผ่านพ้นทุกข์ผ่าน ทุกการณ์เกิน

   ๕. ฤดูทุกข์ความทุกข์อาจรุกเร้า
   จนโศกเศร้าโศกศัลย์สุดหันเหิน
   ฤดูสุขย่อมสุขทุกก้าวเดิน
   ทุกดำเนินเพ่งพิศ เพ่งจิตจำ

   ๖. รู้ยอมรับทั้งทุกข์ทั้งสุขเศร้า
   ที่คละเคล้าคละเปลี่ยนเวียนฉนำ
   บริหารดวงจิตดวงใจนำ
   เพื่อก้าวล้ำก้าวผ่าน.. กาลฤดี ๚ะ๛
   :
   .
   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   ขอขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet

   ๐--------------------๐

"กลบทอักษร นกกางปีก"

ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

... ให้วางคำโดยมีลักษณะเหมือนนกที่กำลังกางปีกออกทั้งสองด้าน กล่าวคือ

   - ตามศิลาจารึกวัดโพธิ์ ในแต่ละวรรค ให้นำ "๒ คำท้ายช่วงแรก" มาอ่านถอยหลังเป็น "๒ คำแรกช่วงกลาง" ในทุก ๆ วรรค หรือ
   - ตามตำรากลบทศิริวิบุลกิตติ์ แต่ละวรรค ให้บังคับซ้ำคำ ๑ คำโดยมีคำอื่นคั่นกลาง โดยไม่บังคับตำแหน่งวาง

* อ้างอิง : กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ (วัดโพธิ์)"

** ในสำนวนนี้ : บทที่ ๑ ถึง ๓ เขียนในรูปแบบของตำรากลบท "จารึกวัดพระเชตุพนฯ (วัดโพธิ์)" ^คลิก
.......................: บทที่ ๔ ถึง ๖ เขียนในรูปแบบของตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลบทอักษร นกกางปีก...-๐ ฤดีกาล ๐- (อ่าน 17076 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้