อินทรวิเชียร์ฉันท์ ๑๑ ครับ

แบบแผนน้ำหนักเสียง
ค ค ล ค ค       ล ล ค ล ค ค


วันหนึ่ง ณ ราตรี         อุระพี่พิลึกจริง
ซุกซนประดุจลิง          บ่มินิ่งกระไรกัน

แรกเริ่มคนึงครุ่น         วร "นุ่น" วิไลวรรณ
กลับเปลี่ยนฤดีพลัน     จิตเคลื่อน ณ น้อง "พร"

บัดเดี๋ยวก็ขวัญ "แก้ม"   สิริแจ่มกระจ่างอร
ฟุ้งซ่านบ่หลับนอน       ดนุวุ่น ณ ธันวาฯ

จึ่งทอสลักถ้อย            วทะร้อยกวีมา             
ให้สุขสนุกพา              สติมั่นมิสั่นคลอน

    

ศรีัเปรื่อง

๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๕

เรียน ครูศิลา

ทำคำได้ครับ เป็นเรื่องของจินตนาการ ไม่ผิดครับ
ผู้เขียนจิตนาการแล้วถ่ายทอดเป็นตัวอักษร ส่วนผู้่อ่าน...อ่านตัวอักษรแล้วจินตนการเป็นเรื่องราวครับ (หลายครั้งที่ผู้อ่านแต่ละคนตีความไปคนละทิศละทาง)

แต่มี บทแรก วรรคที่สอง  วจานัง  น่าจะเป็น วจะนัง (หรือเปล่า) เพราะแบบแผนมันจะ เป็น ล ล ค

ด้วยจิตคารวะ

ศรีเปรื่อง

๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๕

ปล. ผมจะเขียนฉันท์ตอบเป็นวสันตดิลกนะครับ จะได้ฝึกฉันท์อื่น ๆ กันด้วย     

           :059: :059:

ลองนะคะ

ขอเจิม ประเดิมแต่ง       ศิริแสง ณ แดนฟ้า
ยากเหลือ ก็เบื่อลา        อุระล้า ก็ลาจร

แรกเริ่ม จะเสริมสร้าง     จิตะนาง สิสั่นคลอน
เรียงร้อย ณ อินทร        รติท้อ วิเชียรฯชม  

                    

อันฉันท์ประพันธ์พริ้ว       ละละลิ่วละลอยลม
พารื่นมโนรมย์                สรเสียงสำเนียงกล

เสียงหนักคละเสียงเบา     เสนาะเร้าฤดีชน
เริงร่าอุราท้น                  สรนุกบ่ทุกข์ใด

เห็นเนียงระเรียงฉันท์      ดนุนั้นปละปลื้มใจ
ยากนั้น ฤ เกินไกล          ผิวะมั่นจะบรรเลง

มีหนึ่งก็มีสอง                นุชะน้องสิครื้นเครง
เพียงกล้ามิยำเยง           ดุจะแรกละเลงกลอน

ศรีเปรื่อง
๑๒ ก.พ. ๒๕๕๖

ปล.
สร = เสียง
สรนุก แผลงจาก สนุก

แสนช้ำระกำจิต            เพราะกนิษฐทรามเชย
กล่าวหาซะเกินเลย       อุระพี่มลานหลาย

รินดาวดีเจ้า                 น่ะมิเข้ามโนชาย
ห่อนใช่วะใฝ่หมาย        กิ๊กะหลาก ฤ มากใด

เหตุด้วยพระเพลิงเหงา   ระอุเผากมลใน
จึ่งจำจะต้องไป             เสาะอนุชะพูดจา

แต่รักสถิตย์คง              ยุพยงบ่แรมรา
แว๊บบ้างก็บางครา         วนิดามิน่าเคือง

     

ศรีเปรื่อง
๒๖ มี.ค. ๒๕๕๖

คริ ๆ อันนี้ไม่กล้าลงที่บ้านสมาคมฯ เอามาลงนี่ดีกว่า

รักใครก็รักมั่น         บมิผันมิเสื่อมคลาย
ตราบจนนทีสาย      ชลเหือดมลายไป

โปรดเชื่อพจีพี่        ดนุนี้มิลวงใคร
รักจิงนะทรามวัย      ตะวะบวกกะโจ้ตาม

ศรีเปรื่อง
๕ เม.ย. ๒๕๕๖

ตะวะ แผลงจาก แต่ว่า (ไม่มีในงานฉันท์เก่า ๆ แต่ปรับเอาเองครับ)
รักจิง+โจ้   

คิมหันต์บ่หรรษา      อุระข้า ฯ มิสำราญ
รุ่มร้อนซะเหลือทาน  ทรมานสรีรา

อาบน้ำ ฤ หลายหน  ก็มิพ้นระรุ่มกา-
ยาดุจอยู่ซา-           อุุดิอาระเบียแดน

ศรีเปรื่อง
๖ เม.ย. ๒๕๕๖

กา-  ยา  จาก กายา
ซา- อุดิอาระเบีย จาก ซาอุดิอาระเบีย     

อย่าได้หทัยหู่                  นะพธูสรีร์สะอาง
หยุดร้องและครวญคราง     เพราะวะพักตร์จะทรุดโทรม

ผิวพรรณะเหี่ยวเฉา           บ่มิเค้าประไพโฉม            
ตีนกาสิจู่โจม                    นยเนตระคล้ำหมอง

ศรีเปรื่อง
๒๒ พ.ค. ๒๕๕๖              

เหี่ยวย่นบ่สวยสด          มธุพรต ฤ ดมดอม
บินหายมิรายล้อม          วรนุชประดุจเคย

เหลือแต่แมลงวัน          หฤหรรษ์สนานเลย
ต่างสุขสนุกเชย            ฉวิเจ้าพะเน้าพะนอ

ศรีเปรื่อง
๒๓ พ.ค. ๒๕๕๖

ปล.

มธุพรต = ผึ้ง
ฤ จาก ฤา = หรือ
ฉวิ จาก ฉวี