..
๑.คันธรสเหมือนพจน์ฉันเพราะมันหอม
พวงพยอมมาแทรกไม่แตกต่าง
กลิ่นอบอวนชวนภุมรามาร่วมทาง
เปรียบเรือนร่างมาลีไม่มีภัย
.
๒.มธุรสเหมือนพจน์ฉันเพราะมันหวาน
ส่งสู่กานท์ที่ฉันเฝ้าฝันใฝ่
อยากให้น้องมาครองคู่ด้วยรู้ใจ
พร่ำเพ้อไปถึงพรหมอินทร์ได้ยินกัน
.
๓.ภุมรินถิ่นเหนือไม่เบื่อหน่าย
จักเฉิดฉายแน่วแน่ไม่แปรผัน
วาจาหวานปานน้ำผึ้งสุดซึ้งพลัน
เป็นนิรันดร์เรื่องกลกานท์ว่าหวานจริง
.
๔.แม้งามพักตร์ไม่รักฉันสำคัญไหม
เพราะดวงใจชายนี้มีรักยิ่ง
ไม่ได้หยอกที่บอกรักสมัครพิง
จะแอบอิงด้วยกลอนหวานสู่กานดา
..
-๐ภู่โยนก๐-

คำอักษรที่ป้อนไปจากใจฉัน
ไม่แปรผันมองโพยมเป็นโฉมศรี
ยังคนึงทุกทิวาและราตรี
พร่ำวจีจากสุดห้วงของดวงใจ

เอาฤทัยใส่รักสร้างอักษา
เป็นวาจาแห่งความสุขในทุกสิ่ง
ด้วยกลอนงามตามความรักสมัครพิง
เหมือนนกดิ่งแล้วบินโฉบสู่ฟ้าไกล

หญิงเดี๋ยวนี้มีสมองแสนฉลาด
ไม่ยอมพลาดเพลี่ยงพล้ำให้คำหวาน
เพราะหล่อนรู้ผู้ชายขายน้ำตาล
เผลอไปเข้าเบาหวานรับทานเอา