..
๑.เอาความฝันของฉันใส่ในกานท์พจน์
แล้วจรดถ้อยถักเป็นอักษร
ใส่ความหมายตอนตายดับกับบทกลอน
แล้วสะท้อนถ้อยคำพระสัมมา
.
๒.เกิดแก่เจ็บและร่างกายก็ตายจาก
มีลำบากมีความทุกข์มีสุขขา
มีความดีมีความชั่วติดตัวมา
มีแผ่นฟ้ามีแผ่นดินไม่กินกัน
.
๓.รักโลภโกรธและหลงไม่คงที่
พาฤดีสู่ทุกขาฟ้าไม่กั้น
สี่กิเลสนำเภทภัยสู่ใจพลัน
หากใจนั้นยังไม่ปลงไม่คงธรรม
.
๔.พรหมวิหารพาท่านพบประสบสุข
ไม่สนุกร่าเริงเหลิงถลำ
ไม่อิจฉาแต่ปราณีมีบุญกรรม
การกระทำไม่สบหน้าต่ออารมณ์
..
-๐ภู่โยนก๐-

อันว่าวาจานี้
กล่าวได้ดีมีคุณค่า
อย่างเขียนในตำรา
สอนกันมาเป็นพันปี

ท่องบ่นจนจำได้
แต่เยาวัยตัวเรานี้
ยังคงจำได้ดี
ถึงวิถีทางพ้นทุกข์

ละในสิ่งที่มี
ไม่ยินดีแม้ความสุข
แต่ยังโดนเร้ารุก
จากสนุกและสบาย

รู้หมดและเห็นหมด
แต่ก็อดมันไม่ได้
โอ้หนอกิเลสร้าย
ฆ่าไม่ตายร้ายจริงๆ