..
๑.เขียนเรื่อยเรื่อยเปื่อยเปื่อยไปตามใจฉัน
ความลาวัณย์ก็ไม่รู้ว่าอยู่ไหน
เรื่องความหมายร้ายสุขเศร้าว่างเปล่าไป
เป็นนิสัยของฮิปปี้แบบที่เป็น
.
๒.เอาสมองตรองพจน์ให้สดใส
มันไม่ใช่ฉันคนนี้แบบที่เห็น
ใจร้อนบ้างบางคราวนั้นใจฉันเย็น
เหมือนผูกเอ็นเทวากับซาตาน
.
๓.ฉันคือฉันนั่นไม่ได้เป็นใครอื่น
แม้จุดยืนใกล้ดับยังขับขาน
บนด้ายนั้นฉันยืนได้เพียงไม่นาน
ก็พบพานกับโศกศัลย์ลาวัณย์คลาย
.
๔.เมื่อสิ้นสุดจุดยืนก็ขื่นขม
แพ้แม้ลม-ปากคน'สุขหล่นหาย
เพียงเขาเอ่ยเผยคำพ่นน้ำลาย
ฉันก็กลายเป็นซากผึ้งไม่ซึ้งความ
.
-๐ภู่โยนก๐-