Username:
Password:
บ้านกลอนน้อยฯ
ช่วยเหลือ
ค้นหา
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล
>>
คำประพันธ์ แยกตามประเภท
>>
นิยาย-เรื่องสั้น-บทความ-ความเรียง-เรื่องเล่าทั่วไป
>>
หญิงสาวตาบอด..
หน้า: [
1
]
ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน
หัวข้อ: หญิงสาวตาบอด.. (อ่าน 6700 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ลิตเติลเกิร์ล
.ผู้มีจินตนาการ.
จำนวนผู้เยี่ยมชม:
48906
ออฟไลน์
ID Number: 58
จำนวนกระทู้: 3786
|
|
หญิงสาวตาบอด..
«
เมื่อ:
16, สิงหาคม, 2558, 10:23:50 AM »
บ้านกลอนน้อยฯ
Permalink:
หญิงสาวตาบอด..
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนต
มีเรื่องจริงของชายหญิงสาวไฮโซคู่หนึ่งแต่งงานอยู่ด้วยกันมาสักพักหนึ่ง
แล้วก็มีปัญหาทะเลาะกัน ผู้หญิงหนีออกจากบ้าน
ระหว่างทาง ผู้หญิงคนนี้ได้รับอุบัติเหตุมีอันให้ต้องตาบอด
ผู้ชายรู้สึกผิดจึงทำดีเอาใจทุกอย่าง แต่ผู้หญิงคิดว่า..
วันหนึ่งเขาคงขอเลิก เพราะเราตาบอด ?
คงไม่มีสามีที่ไหนจะพาผู้หญิงตาบอดออกงานต่อให้สวยอย่างไรก็ตาม
ผู้หญิงคนนี้เธอคิดอย่างนี้ตลอดมา บอกตัวเองเสมอว่าวันหนึ่งเขาจะต้องบอกเลิก..
อยู่มาวันหนึ่งขณะนั่งกินข้าวด้วยกัน ผู้ชายก็พูดบอกว่า
''พรุ่งนี้พี่จะพาเธอไปขึ้นรถประจำทางเอาไหม ?''
ทีนี้หญิงสาวคนนี้ก็ร้องไห้โฮเลย
เข้าไปร้องไห้ในห้อง คิดว่า..
''นี่ยังไงล่ะ เขาเคยขับรถไปส่งเราทุกวัน ทีนี้จะชวนเราไปขึ้นรถประจำทาง
ต่อไปถ้าเราขึ้นรถประจำทางได้ เขาก็คงจะขอเลิก..โอ๊ย เป็นไปตามที่คิดไว้เป๊ะ''
ร้องไห้หนักเข้าไปอีก
วันเสาร์-อาทิตย์ สามีพานั่งรถไปกลับ ไม่รู้กี่เที่ยว
วันจันทร์ต่อมา เขาพาเธอไปขึ้นรถประจำทางไปทำงาน
พอลับหลังสามี เธอนั่งร้องไห้เงียบ ๆ ทุกวัน ไม่มีเสียง ..
เพราะยอมรับชะตากรรมผู้หญิงตาบอด เขาจะบอกเลิกก็ต้องยอมรับ..
เธอยอมรับชะตากรรม โดยไม่ปริปากบ่น ไม่โกรธสามี
จนกระทั่งวันหนึ่งหลังเลิกงาน
เมื่อเธอขึ้นมานั่งบนรถ ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีใครนอกจากคนขับรถ
คนขับรถทักว่า
''ผมอิจฉาคุณผู้หญิงจังเลยนะ ที่มีคนมาส่งคุณทุกวัน''
ผู้หญิงคนนั้นก็ถามว่า
''คุณมาอิจฉาผู้หญิงตาบอดอย่างฉันทำไม
แค่ฉันนั่งรถไปกลับเองคนเดียว ฉันก็เจ็บปวดมากพอแล้ว..''
ชายคนนั้นบอกว่า..
''ที่ผมอิจฉาเพราะอะไรรู้ไหม ? เพราะๆทุกวันผมสังเกตดูว่า..
ข้างหลังคุณผู้หญิงมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งเฝ้ามาโดยตลอด
ผมเพิ่งรู้เมื่อวานนี้ว่า เขาเป็นสามีคุณผู้หญิง''
ทีนี้นํ้าตาเธอร่วงพรู กลับถึงบ้านพอเจอสามี เธอรีบถามว่า
''จริงหรือเปล่าที่พี่ไปส่งน้องทุกวัน ?''
สามีบอกว่า
"จริง.."
เธอถามต่อ
''ทำไมพี่ทำอย่างนั้นละ ทำไมพี่ไม่บอกน้องเลย..''
สามีบอกว่า
''ชีวิตคนเรา แขวนอยู่บนเส้นด้ายของความไม่แน่นอน
พี่กับเธอจะจากกันวันไหนก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้น พี่จึงพยายามฝึกให้เธออยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง
ถึงแม้พี่จะพาเธอไปขึ้นรถประจำทาง แต่ทุกวันพี่ก็นั่งเฝ้าตลอด
ส่งเสร็จพี่จึงไปที่สำนักงานของพี่''
ผู้หญิงคนนี้พอรู้ว่าสามีเธอรักและภักดีถึงขนาดนี้
เขาทำดีเงียบ ๆ เพื่อให้เธออยู่ได้ในวันที่ไม่มีเขา เธอก้มกราบแทบเท้าสามี..
ขอบคุณบทความจากทางอินเตอร์เน็ตค่ะ
รายนามผู้เยี่ยมชม :
กร กรวิชญ์
,
ดารกะ
,
ก้าง ปลาทู
,
ตูมตาม
,
รพีกาญจน์
,
Sasi Aksarasrom
,
กอหญ้า กอยุ่ง
,
กรกช
,
Black Sword
,
ธนุ เสนสิงห์
,
ปลายฝน คนงาม
,
Paper Flower
,
ปลาย อักษร
,
สาวเครือฟ้า
,
น้ำหนาว
,
หญิงหนิง พราววลี
,
มยุเรศ เมรี
บันทึกการเข้า
..
สารบัญบทกลอน "ลิตเติลเกิร์ล"
..
หน้า: [
1
]
ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
กระโดดไป:
เลือกหัวข้อ:
-----------------------------
บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา
-----------------------------
=> อ่านข้อกำหนด กฎระเบียบต่าง ๆ - สมาชิกใหม่ ทักทาย แนะนำตัวที่นี่
=> ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม
=> ห้องกลอน คุณคนบอ มือสี่
=> สารบัญกลอน สมาชิกนักกลอน
-----------------------------
ห้องเรียน
-----------------------------
=> ห้องเรียนรู้คำประพันธ์ ประเภทกลอน
=> ห้องเรียนฉันท์
=> ห้องเรียน กลบท
=> ห้องเรียน โคลงกลบท
=> ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท
=> ห้องศึกษา กาพย์ โคลง ร่าย
=> ห้องหนังสือ บ้านกลอนน้อย
=> ห้องฟัง การขับ เสภา และอื่น ๆ
-----------------------------
คำประพันธ์ แยกตามประเภท
-----------------------------
=> กลอน ร้อยกรองหลากลีลา
=> คำประพันธ์เนื่องในโอกาสพิเศษต่าง ๆ
=> กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม
=> กลอนเปล่าสบาย ๆ
=> กลอนจากที่อื่น และจากกวีที่ชื่นชอบ
=> โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต
=> กลบท
=> นิยาย-เรื่องสั้น-บทความ-ความเรียง-เรื่องเล่าทั่วไป
=> ห้องนั่งเล่นพักผ่อน
===> เส้นคั่นสวย ๆ
===> รูปภาพน่ารัก
กำลังโหลด...