... ลาแล้ง ...


          ภุมรินบินหยอกเย้า           ดอกจาน

     สุริยาแดงเฉิดฉาน                 เบิกฟ้า

     ฝูงนกป่าขับขาน                   สานซ่า

     ดินไร่ไกลจากหน้า                 ปลูกกล้าผานไถ


           แหงนมองผองแผ่นฟ้า       สีเทา

     ไร้เมฆบดบังเงา                    เจิดจ้า

     แดดแรงแข่งมิเบา                  เผาสู่   ดินนา

     ยากคราดขาดฝนฟ้า                มิช้าลาถอย


           อดอยากยากจนได้           แวะเวียน

     คิดพึ่งพาเทพเซียน                เปลี่ยนหน้า

     บนบานผ่านเหนือเศียร            พาสู่   ฝนเฮย

     ขออย่าเลยเลือนล้า                พวกข้าวิงวอน


            ฝนทิ้งยิ่งทุกข์ยาก           แรมปี

      ชลเนตรไหลทวี                   ดั่งแกล้ง

      ปวงชนก่นภัยหนี                  ลำบาก

      จำพรากอยากหลีกแล้ง           แหล่งเหย้าเรือนตน


            พืชพันธ์ยันสัตว์เลี้ยง        วอดวาย

       พบแต่ความกระหาย              ตอกย้ำ

       เมฆฝนกล่นกระจาย               ไกลสู่   ผืนนา

       ทุกข์คร่าพาหลากซ้ำ              ชอกช้ำชีวิต


             อพยพหลบหนี้               สินหลาย

       หวังประทังชีพคลาย               ดาบหน้า

       หากฝนหล่นปรนปราย             กรายสู่   บ้านนา

       จะเร่งกลับมิช้า                     เมื่อฟ้าปราณี


                                1p


            ขอขอบคุณ  ภาพจาก  google.com