Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
 ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10397
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet
กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
บทเห่เรือของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศมี ๒ เรื่อง เรื่องที่ ๑ ชมพยุหยาตราทางชลมารค ขึ้นตั้งแต่ "พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย" ต่อชมกระบวนเรือ ว่าด้วยชมปลา ชมไม้ ชมนก เป็นนิราศ บทเห่เรือนี้เห็นได้ในสำนวนว่าเจ้าฟ้าธรรมธิเบศทรงนิพนธ์สำหรับเห่เรือพระที่นั่งของท่านเองเวลาตามเสด็จขึ้นพระบาท ออกจากจังหวัดพระนครศรีอยุธยาเช้า พอเย็นก็ถึงท่าเจ้าสนุก
บทเห่เรือของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศเรื่องที่ ๒ นั้นเป็นคำสังวาส เอาเรื่องพระยาครุฑลักนางกากีมาทำบท ขึ้นต้นว่า "กางกรโอบอุ้มแก้ว เจ้างามแพร้วสบสรรพางค์" แล้วว่าต่อไปเป็นกระบวนสังวาสจนจบ ถ้าสังเกตจะเห็นได้ในสำนวนเอาเรื่องจริงอันเป็นความขำลี้ลับในพระราชหฤทัยของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศออกมาว่าตลอดเรื่อง เรื่องที่ว่านั้นอาจจะรู้ได้ในปัจจุบันนี้ ด้วยมีปรากฏอยู่ในหนังสือพระราชพงศาวดารที่ได้กล่าวถึงเจ้าฟ้าธรรมธิเบศลอบผูกสมัครรักใคร่กับเจ้าฟ้าสังวาล จึงเข้าใจว่าบทเรื่องหลังนี้ว่าด้วยเรื่องการสังวาสเจ้าฟ้าสังวาลทั้งสิ้น ด้วยเหตุนี้แต่เดิมเห็นจะใช้บทเรื่องนี้เห่แต่เฉพาะเวลาทรงเรือประพาสโดยลำพัง เช่นเที่ยวทุ่ง เป็นต้น
ที่มา : ประชุมกาพย์เห่เรือ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, เนื้อนาง นิชานาถ, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, 1p, รพีกาญจน์, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, Paper Flower, ลมหนาว ในสายหมอก
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10397
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
เห่ชมเรือกระบวน
โคลง
๐ ปางเสด็จประเวศด้าว ชลาลัย
ทรงรัตนพิมานชัย กิ่งแก้ว
พรั่งพร้อมพวกพลไกร แหนแห่
เรือกระบวนต้นแพร้ว เพริศพริ้งพายทอง ฯ
ช้าลวะเห่
๐ พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย
กิ่งแก้วแพร้วพรรณราย พายอ่อนหยับจับงามงอน
๐ นาวาแน่นเป็นขนัด ล้วนรูปสัตว์แสนยากร
เรือริ้วทิวธงสลอน สาครลั่นครั่นครื้นฟอง
๐ เรือครุฑยุดนาคหิ้ว ลิ่วลอยมาพาผันผยอง
พลพายกรายพายทอง ร้องโห่เห่โอ้เห่มา
๐ สรมุขมุขสี่ด้าน เพียงพิมานผ่านเมฆา
ม่านกรองทองรจนา หลังคาแดงแย่งมังกร
๐ สมรรถชัยไกรกาบแก้ว แสงแวววับจับสาคร
เรียบเรียงเคียงคู่จร ดั่งร่อนฟ้ามาแดนดิน
๐ สุวรรณหงส์ทรงพู่ห้อย งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์
เพียงหงส์ทรงพรหมินทร์ ลินลาศเลื่อนเตือนตาชม
๐ เรือชัยไวว่องวิ่ง รวดเร็วจริงยิ่งอย่างลม
เสียงเส้าเร้าระดม ห่มท้ายเยิ่นเดินคู่กัน ฯ
มูลวะเห่
๐ คชสีห์ทีผาดเผ่น ดูดังเป็นเห็นขบขัน
ราชสีห์ที่ยืนยัน คั่นสองคู่ดูยิ่งยง
๐ เรือม้าหน้ามุ่งน้ำ แล่นเฉื่อยฉ่ำลำระหง
เพียงม้าอาชาทรง องค์พระพายผายผันผยอง
๐ เรือสิงห์วิ่งเผ่นโผน โจนตามคลื่นฝืนฝ่าฟอง
ดูยิ่งสิงห์ลำพอง เป็นแถวท่องล่องตามกัน
๐ นาคาหน้าดังเป็น ดูเขม้นเห็นขบขัน
มังกรถอนพายพัน ทันแข่งหน้าวาสุกรี
๐ เลียงผาง่าเท้าโผน เพียงโจนไปในวารี
นาวาหน้าอินทรี มีปีกเหมือนเลื่อนลอยโพยม
๐ ดนตรีมี่อึงอล ก้องกาหลพลแห่โหม
โห่ฮึกครึกครื้นโครม โสมนัสชื่นรื่นเริงพล
๐ กรีธาหมู่นาเวศ จากนคเรศโดยสาชล
เหิมหื่นชื่นกระมล ยลมัจฉาสารพันมี ฯ
กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, เนื้อนาง นิชานาถ, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, 1p, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ลมหนาว ในสายหมอก
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10397
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
เห่ชมปลา
โคลง
๐ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า คลึงกัน
ถวิลสุดาดวงจันทร์ แจ่มหน้า
มัตสยาย่อมพัวพัน พิศวาส
ควรฤพรากน้องช้า ชวดเคล้าคลึงชม ฯ
ช้าลวะเห่
๐ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า คิดถึงเจ้าเศร้าอารมณ์
มัตสยายังรู้ชม สาสมใจไม่พามา
๐ นวลจันทร์เป็นนวลจริง เจ้างามพริ้งยิ่งนวลปลา
คางเบือนเบือนหน้ามา ไม่งามเท่าเจ้าเบือนชาย
๐ เพียนทองงามดั่งทอง ไม่เหมือนน้องห่มตาดพราย
กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม
ทรงแปลง *
๐ แก้มช้ำช้ำใครต้อง อันแก้มน้องช้ำเพราะชม
ปลาทุกทุกข์อกกรม เหมือนทุกข์พี่ที่จากนาง ฯ
มูลวะเห่
๐ น้ำเงินคือเงินยวง ขาวพรายช่วงสีสำอาง
ไม่เทียบเปรียบโฉมนาง งามเรืองเรื่อเนื้อสองสี
๐ ปลากรายว่ายเคียงคู่ เคล้ากันอยู่ดูงามดี
แต่นางห่างเหินพี่ เห็นปลาเคล้าเศร้าใจจร
ทรงแทรก ๕ บท
๐ หางไก่ว่ายแหวกว่าย หางไก่คล้ายไม่มีหงอน
คิดอนงค์องค์เอวอร ผมประบ่าอ่าเอี่ยมไร
๐ ปลาสร้อยลอยล่องชล ว่ายเวียนวนปนกันไป
เหมือนสร้อยทรงทรามวัย ไม่เห็นเจ้าเศร้าบ่วาย
๐ เนื้ออ่อนอ่อนแต่ชื่อ เนื้อน้องฤๅอ่อนทั้งกาย
ใครต้องข้องจิตชาย ไม่วายนึกตรึกตรึงทรวง
๐ ปลาเสือเหลือที่ตา เลื่อนแหลมกว่าปลาทั้งปวง
เหมือนตาสุดาดวง ดูแหลมล้ำขำเพราคม
๐ แมลงภู่คู่เคียงว่าย เห็นคล้ายคล้ายน่าเชยชม
คิดความยามเมื่อสม สนิทเคล้าเจ้าเอวบาง
๐ หวีเกศเพศชื่อปลา คิดสุดาอ่าองค์นาง
หวีเกล้าเจ้าสระสาง เส้นเกศสลวยรวยกลิ่นหอม
๐ ชะแวงแฝงฝั่งแนบ ชะวาดแอบแปบปนปลอม
เหมือนพี่แอบแนบถนอม จอมสวาทนาฏบังอร
๐ พิศดูหมู่มัจฉา ว่ายแหวกมาในสาคร
คะนึงนุชสุดสายสมร มาด้วยพี่จะดีใจ ฯ
* สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงสันนิษฐานไว้ว่า ที่ว่าทรงแปลง ทรงแทรก เข้าใจว่าพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จฯ พระพุทธเลิศหล้านภาลัย ทรง แต่ที่ว่า ทรงแทรก ๕ บท พิเคราะห์ดูตามกลอนเป็น ๗ บท ได้วงไว้เป็นสำคัญ
แต่บางที เจ้าฟ้าธรรมธิเบศจะทรงแทรกและทรงแปลงด้วยพระองค์เอง เพราะมีความคล้ายกันบางบทในนิราศธารโศก
เห่ชมไม้
โคลง
๐ เรือชายชมมิ่งไม้ มีพรรณ
ริมท่าสาครคันธ์ กลิ่นเกลี้ยง
เพล็ดดอกออกแกมกัน ชูช่อ
หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง กลิ่นเนื้อนวลนาง ฯ
ช้าลวะเห่
๐ เรือชายชมมิ่งไม้ ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
เพล็ดดอกออกแกมกัน ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร
๐ ชมดวงพวงนางแย้ม บานแสล้มแย้มเกสร
คิดความยามบังอร แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม
๐ จำปาหนาแน่นเนื่อง คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
คิดคะนึงถึงนงราม ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง
๐ ประยงค์ทรงพวงร้อย ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง
เหมือนอุบะนวลละออง เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม
๐ พุดจีบกลีบแสล้ม พิกุลแกมแซมสุกรม
หอมชวยรวยตามลม เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ
๐ สาวหยุดพุทธชาด บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป
นึกน้องกรองมาลัย วางให้พี่ข้างที่นอน
มูลวะเห่
๐ พิกุลบุนนาคบาน กลิ่นหอมหวานซ่านขจร
แม้นนุชสุดสายสมร เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย
๐ เต็งแต้วแก้วกาหลง บานบุษบงส่งกลิ่นอาย
หอมอยู่ไม่รู้หาย คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตาตรู
๐ มะลิวัลย์พันจิกจวง ดอกเป็นพวงร่วงเรณู
หอมมาน่าเอ็นดู ชูชื่นจิตคิดวนิดา
๐ ลำดวนหวนหอมตรลบ กลิ่นอายอบสบนาสา
นึกถวิลกลิ่นบุหงา ร่ำไปเจ้าเศร้าถึงนาง
๐ รวยรินกลิ่นรำเพย คิดพี่เคยเชยกลิ่นปราง
นั่งแนบแอบเอวบาง ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน
๐ ชมดวงพวงมาลี ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณ
วนิดามาด้วยกัน จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย ฯ
เห่ชมนก
โคลง
๐ รอนรอนสุริยโอ้ อัสดง
เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง ค่ำแล้ว
รอนรอนจิตจำนง นุชพี่ เพียงแม่
เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว คลับคล้ายเรียมเหลียว ฯ
ช้าลวะเห่
๐ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน ทิพากรจะตกต่ำ
สนธยาจะใกล้ค่ำ คำนึงหน้าเจ้าตาตรู
๐ เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง นกบินเฉียงไปทั้งหมู่
ตัวเดียวมาพลัดคู่ เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย
๐ เห็นฝูงยูงรำฟ้อน คิดบังอรร่อนรำกราย
สร้อยทองย่องเยื้องชาย เหมือนสายสวาทนาดนวยจร
๐ สาลิกามาตามคู่ ชมกันอยู่สู่สมสมร
แต่พี่นี้อาวรณ์ ห่อนเห็นเจ้าเศร้าใจครวญ
๐ นางนวลนวลน่ารัก ไม่นวลพักตร์เหมือนทรามสงวน
แก้วพี่นี้สุดนวล ดั่งนางฟ้าหน้าใยยอง
๐ นกแก้วแจ้วแจ่มเสียง จับไม้เรียงเคียงคู่สอง
เหมือนพี่นี้ประคอง รับขวัญน้องต้องมือเรา ฯ
มูลวะเห่
๐ ไก่ฟ้ามาตัวเดียว เดินท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา
เหมือนพรากจากนงเยาว์ เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง
๐ แขกเต้าเคล้าคู่เคียง เรียงจับไม้ไซ้ปีกหาง
เรียมคะนึงถึงเอวบาง เคยแนบข้างร้างแรมนาน
๐ ดุเหว่าเจ่าจับร้อง สนั่นก้องซ้องเสียงหวาน
ไพเราะเพราะกังวาน ปานเสียงน้องร้องสั่งชาย
๐ โนรีสีปานชาด เหมือนช่างฉลาดวามแต้มลาย
ไม่เท่าเจ้าโฉมฉาย ห่มตาดพรายกรายกรมา
๐ สัตวาน่าเอ็นดู คอยหาคู่อยู่เอกา
เหมือนพี่ที่จากมา ครวญหาเจ้าเศร้าเสียใจ
๐ ปักษีมีหลายพรรณ บ้างชมกันขันเพรียกไพร
ยิ่งฟังวังเวงใจ ล้วนหลายหลากมากภาษา ฯ
กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, รพีกาญจน์, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, เนื้อนาง นิชานาถ, Paper Flower, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, 1p, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ลมหนาว ในสายหมอก
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10397
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
เห่เรื่องกากี (ของเดิม)
โคลง
๐ กางกรอุ้มโอบแก้ว กากี
ปีกกระพือพาศรี สู่งิ้ว
ฉวยฉาบคาบนาคี เป็นเหยื่อ
หางกระหวัดรัดหิ้ว สู่ไม้รังเรียง ฯ
กาพย์
๐ กางกรอุ้มโอบแก้ว เจ้างามแพร้วสบสรรพางค์
ปีกปกอกเอวนาง พลางคลึงเคล้าเต้าจรจรัล
๐ ฉวบฉาบคาบนาคา เป็นภักษาพาผกผัน
หางกระหวัดรึงรัดพัน ดั้นเมฆามาสิมพลี
๐ ดลสถานพิมานมาศ เกลียวกลมสวาทนาฎกากี
เหิมหวลยวลกามี ปรีดาแนบแอบอิงองค์
๐ เริงรื่นชื่นเชยปราง พลางคลึงเคล้าเต้าบุษบง
กอดเกื้อเนื้อนวลหง ปลงสวาทชมสมเสพย์สมร
๐ กากีแน่งน้อยนาฎ อภิวาทประนมกร
ก้มเกล้ากล่าวชอ้อน ซอนซบหน้าตาเมียงมัน
๐ ปักษีกรีฑาชม ภิรมย์เปรมเกษมสันต์
กลมเกลียวเกี่ยวกรพัน ผันยั่วเย้าเคล้าคลึงชม
๐ สองสุขสองสังวาส แสนสุดสวาทสองสู่สม
สองสนิทนิทรารมณ์ กลมเกลียวชู้สู่สมสอง
๐ แย้มยิ้มพริ้มพรักตรา สาภิรมย์สมจิตปอง
แสนสนุกสุขสมพอง ในห้องแก้วแพรวพรรณราย
๐ ลมพัดกลัดเมฆเกลื่อน ฟ้าลั่นเลื่อนแลบแสงพราย
วลาหกตกโปรยปราย สายสินธุ์นองท้องธารา
๐ เหราร่าเริงรื่น ว่ายเคล้าคลื่นหื่นหรรษา
สองสมกลมกรีฑา เปนผาสุกทุกนิรันดร์ ฯ
เห่เรื่องกากี (ได้มาใหม่)
ช้าลวะเห่
๐ สุบรรณแผลงเดชล้ำ บินบน
กางปีกบังสุริยน มืดฟ้า
ร่อนลงสู่ไพชยนต์ ปรางค์มาศ
เข้านั่งแอบนุชเคล้า แนบเนื้อนวลสมร ฯ
มูลวะเห่
๐ สุบรรณสำแดงฤทธิ์ ให้มืดมิดปิดอัมพร
ร่อนลงตรงบัญชร จรสู่น้องแก้วกากี
๐ กล่าวรสพจนาท สายสุดสวาทเจริญศรี
ผินหน้ามาพาที พี่คือชายชาญสกา
๐ ประสงค์จำนงรัก จึงลอบลักเข้ามาหา
หวังเชิญแก้วกานดา ไปสู่ฟ้าพิมานจันทร์
๐ เสวยรมย์สมบัติพี่ ในสิมพลีเกษมสันต์
แล้วจะพาเจ้าจรจรัล เที่ยวชมชั้นพระเมรุธร
๐ พี่จะชี้ชมทรายแก้ว งามพรายแพร้วเชิงสิงขร
แม่น้ำสีทันดร สิงขรกั้นเป็นกันกง
๐ จะพาชมพิทยาธร ฝูงกินนรแลเหมหงส์
เหล่าสัตว์ตระกูลวงศ์ อยู่ในดงเขาสัตตภัณฑ์
๐ จะได้ชมนารีผล งามสกลดังแสร้งสรรค์
อยู่ยอดเขาอัสสกรรณ ฝูงคนธรรพ์มาชมเชย
๐ จะพาไปไกรลาส เฝ้าเบื้องบาทพระสยม
ดูเทพมาบังคม จับระบำรำผาลา
๐ เทพบุตรตีวงซ้าย สาวสวรรค์ย้ายมาฝ่ายขวา
แทรกเปลี่ยนเวียนไปมา กรคว้าไขว่ไล่พัลวัน
๐ อย่าอาไลยมนุษย์เลย ไปชมเชยพิมานสวรรค์
ว่าพลางทางติดพัน ผันจุมพิตชิดชมนาง ฯ
เห่เรื่องกากี (บทของเดิม)
ช้าลวะเห่
๐ กากีกรป้องปัด กรครุฑ
ไยจึงมายื้อยุด เหนี่ยวน้อง
ไม่เกรงพระปิ่นมกุฏ จอมราช เลยนา
มาอาจออกคำพร้อง ล่อเลี้ยวเจรจา ฯ
มูลวะเห่
๐ กากีกรป้องปัด ต้องสัมผัสด้วยปักษา
เสียวซ่านดาลกรีฑา มานะใจให้อัปมาน
๐ ตอบรสพจน์วาที ต้องเจ้านี้โอหังการ
ไม่เกรงพระภูบาล ทั้งไภยพาลในอบาย
๐ ถึงเป็นชายชาญสกา ไม่เจตนาอย่างพักหมาย
ฝ่ายเจ้าก็เลิศชาย สายสุริย์วงศ์พงศ์เทวัญ
๐ เสวยทิพย์พิมานทอง ฝูงนางน้องล้วนสาวสวรรค์
ไม่ควรมาผูกพัน จะพากันตกนรกานต์
๐ ซึ่งว่าจะพาชม บรมสุขสนุกสนาน
ขอบรสพจมาน ไม่ควรการอย่าเจรจา
๐ ครุฑฟังสายสุดสวาท ปรามาสกนิษฐา
เจ้าดวงทิพย์มณฑา วาจาจัดสารพัดงอน
๐ พี่ประมาทอาจหาญนัก เพราะจงรักเจ้าสายสมร
เท่าฟ้าแผ่นดินดอน ห่อนกลัวเวรเพราะหวังใจ
๐ ขอฝากไมตรีจิต กว่าชีวิตจะตักไษย
ว่าพลางทางคว้าไขว่ สัพยอกเย้าหยอกนาง ฯ
กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ตูมตาม, ลิตเติลเกิร์ล, น้ำหนาว, หญิงหนิง พราววลี, ก้าง ปลาทู, Paper Flower, กอหญ้า กอยุ่ง, ลมหนาว ในสายหมอก
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10397
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
เห่บทสังวาส
โคลง
๐ พี่ชมพี่เชยแล้ว พลางถาม
เจ้ามิอืออำความ ไป่พร้อง
เจ้าเอื้อนมิเออขาม เขินพี่ อยู่ฤๅ
ผินพักตรมาอย่าข้อง ขัดแค้นเคืองเลย ฯ
ช้าลวะเห่
๐ พี่ชมพี่เชยพลาง พี่ถามนางเจ้าไม่อือ
เจ้าเอื้อนอายพี่ฤๅ พี่ขอถามความจริงนาง
๐ พิศวงทรงรวยรูป พลางกอดจูบลูบคอนาง
ฉุดชักสไบบาง พลางคลึงเคล้าเย้ายวนสม
๐ พิศรูปก็น่ารัก พิศพักตรก็น่าชม
อ้อนแอ้นอรเอวกลม ชมชวัญน้องต้องตามชาย
๐ ใครเห็นเป็นขวัญเนตร ลืมทุกข์เทวษเจตน์จงหมาย
มาดนุชสุดเสมอกาย บ่วายรักสักนาที ฯ
มูลวะเห่
๐ โหยหวนครวญใคร่นาง อกเพียงพ่างล้างชีวี
นั่งนอนห่อนฤๅมี สิ่งซึ่งสุขทุกเวลา
๐ คิดเคยเชยชมน้อง ไม่ห่างห้องสองเสน่หา
เป็นสุขทุกเวลา มาจากได้ให้อาวรณ์
๐ อกเอ๋ยเคยสังวาส กรรมบำราศคลาสคลาสมร
นับเดือนเลื่อนปีจร ห่อนเห็นแล้วแก้วตาเรียม
๐ พุ่มพวงดวงดอกฟ้า ในใต้หล้าหาไหนเทียม
โฉมงามทรามเสงี่ยม เรียมรักเจ้าเท่าดวงใจ ฯ
เห่ครวญ
โคลง
๐ รอนรอนสุริยคล้อย สายัณห์
เรื่อยเรื่อยเรื่ยแสงจันทร์ ส่องฟ้า
รอนรอนจิตกระสัน เสียวสวาท แม่เอย
เรื่อยเรื่อยเรียมคอยถ้า ที่นั้นห่อนเห็น ฯ
กาพย์
๐ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน สุริยาจรเข้าสายัณห์
เรื่อรองส่องสีจันทร์ ส่งแสงกล้าน่าพิศวง
๐ ลิ่วลิ่วจันทร์แจ่มฟ้า เหมือนพักตราหน้านวลผจง
สูงสวยรวยรูปทรง ส่งสีเจ้าเท่าสีจันทร์
๐ เอวอ่อนชะอ้อนองค์ โฉมอนงค์ทรงสาวสวรรค์
หาไหนไม่เทียมทัน ขวัญเนตรพี่นี้น่ารัก
๐ ขาวสุดพุดจีบจีน เจ้ามีสีนพี่มีศักดิ์
ทั้งวังเขาชังนัก แต่พี่รักเจ้าคนเดียว
๐ นอนนั่งตั้งอาลัย สายสุดใจไม่แลเหลียว
หวังชมสมกลมเกลียว ควรฤๅน้องข้องใจเคือง ฯ
ช้าลวะเห่
๐ ขาวสุดพุดซ้อนแซม เนื้อแอร่มอร่ามเหลือง
โฉมอ่ากว่าทั้งเมือง หนแห่งใดไม่เหมือนเลย
๐ ได้น้องทองนพมาศ มาสังวาสพาดชมเชย
ร่วมเรือนเพื่อนพิงเขนย เคยวิงวอนอ่อนหวานคำ
๐ ฝนตกยกปีกป้อง ฟ้าร้องต้องเอาตนงำ
ชอกเชื้อเนื้อนวลขำ อ่อนละมุนอุ่นอกเรียม
๐ รักนุชสุดสายใจ ต้องหฤทัยไม่เท่าเทียม
ขอต้องน้องอายเหนียม เกรียมจิตเจ้าเผ้าทุกข์ทน
๐ ฝนตกฝนหากตก แก้วกับอกอย่าโกรธฝน
ลมพัดรับขวัญบน แก้วโกมลมานอนเนา
๐ ฝนตกไม่ทั่วฟ้า เย็นแหล่งหล้าในภูเขา
ไม่เย็นในอกเรา เพราะเพื่อนเคล้าเจ้าอยู่ไกล ฯ
มูลวะเห่
๐ เรียมร่ำน้ำตาตก อกร้อนรุ่มดังสุมไฟ
แสนคะนึงถึงสายใจ เจ้าไกลสวาทนิราศเรียม ฯ
โคลง
๐ เสียงสรวลระรี่นี้ เสียงใด
เสียงนุชพี่ฤๅใคร ใคร่รู้
เสียงสรวลเสียงทรามวัย นุชพี่ มาแม่
เสียงบังอรสมรผู้ อื่นนั้นฤๅมี ฯ
มูลวะเห่
๐ เสียงสรวลระรี่นี้ เสียงแก้วพี่หรือเสียงใคร
เสียงสรวลเสียงทรามวัย สุดสายใจพี่ตามมา
๐ ลมชวยรวยกลิ่นน้อง หอมเรื่อยต้องคลองนาสา
เคลือบเคล้นเห็นคล้ายมา เหลียวหาเจ้าเปล่าวังเวง
๐ ยามสองฆ้องยามย่ำ ทุกคืนค่ำย่ำอกเอง
เสียงปี่มี่ครวญเครง เหมือนเรียมคร่ำร่ำครวญนาน
๐ ล่วงสามยามปลายแล้ว จนไก่แก้วแว่วขันขาน
ม่อยหลับกลับบันดาล ฝันเห็นน้องต้องติดต
๐ เพรางายวายเสพรส แสนกำสรดอดโอชา
อิ่มทุกข์อิ่มชลนา อิ่มโศกาหน้านองชล
๐ เวรามาทันแล้ว จึงจำแคล้วแก้วโกมล
ให้แค้นแสนสุดทน ทุกข์ถึงเจ้าเศร้าเสียดาย
๐ งามทรงวงดั่งวาด งามมารยาทนาดกรกราย
งานพริ้มยิ้มแย้มพราย งามคำหวานลานใจถวิล
๐ แต่เช้าเท่าถึงเย็น กล้ำกลืนเข็ญเป็นอาจิณ
ชายใดในแผ่นดิน ไม่เหมือนพี่ที่ตรอมใจ ฯ
โคลง
๐ เรียมทนทุกข์แต่เช้า ถึงเย็น
มาสู่สุขคืนเข็ญ หม่นไหม้
ชายใดจากสมรเป็น ทุกข์เท่า เรียมเลย
จากคู่วันเดียวได้ ทุกข์ปิ้มปานปี ฯ
สวะเห่
๐ เห่แลเรือ เห่ละเห่เห เห่โหวเห่โห เหโหวเห่เห้ เห่เหเห่เหเห่ โอละเห่
๐ สาละวะเห่ โหเห่เห เหเห่ เหเห่เห โอละเห่
๐ ช้าลวะเห่ เหเห่ เห่เหเห่ โอละเห่ เจ้าเอยก็พาย พี่ก็พาย พายเอยลง พายลงให้เต็มพาย โอวโอวเห่
๐ ช้าลวะเห่ โหเห่เห เหเห เหเห่เห โอละเห่ มูละเหเห่เห้ โอเห้มารา โอเห้เจ้าข้า โอเห้เจ้าข้า มารา ไชโย สีเอยไชย สีไชยแก้วเอย ไชยเอยแก้ว ไชยแก้ว พ่อเอย โอวโอว ฯ
- จบบริบูรณ์ -
กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
ที่มา : ประชุมกาพย์เห่เรือ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ตูมตาม, ลิตเติลเกิร์ล, น้ำหนาว, หญิงหนิง พราววลี, ก้าง ปลาทู, Paper Flower, กอหญ้า กอยุ่ง, ลมหนาว ในสายหมอก
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
