Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> ห้องเรียน >> ห้องหนังสือ บ้านกลอนน้อย >> กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)  (อ่าน 44900 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10576


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
« เมื่อ: 04, กันยายน, 2558, 12:45:47 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)

ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet


กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)

          บทเห่เรือของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศมี ๒ เรื่อง เรื่องที่ ๑ ชมพยุหยาตราทางชลมารค ขึ้นตั้งแต่ "พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย" ต่อชมกระบวนเรือ ว่าด้วยชมปลา ชมไม้ ชมนก เป็นนิราศ บทเห่เรือนี้เห็นได้ในสำนวนว่าเจ้าฟ้าธรรมธิเบศทรงนิพนธ์สำหรับเห่เรือพระที่นั่งของท่านเองเวลาตามเสด็จขึ้นพระบาท ออกจากจังหวัดพระนครศรีอยุธยาเช้า พอเย็นก็ถึงท่าเจ้าสนุก
          บทเห่เรือของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศเรื่องที่ ๒ นั้นเป็นคำสังวาส เอาเรื่องพระยาครุฑลักนางกากีมาทำบท ขึ้นต้นว่า "กางกรโอบอุ้มแก้ว เจ้างามแพร้วสบสรรพางค์" แล้วว่าต่อไปเป็นกระบวนสังวาสจนจบ ถ้าสังเกตจะเห็นได้ในสำนวนเอาเรื่องจริงอันเป็นความขำลี้ลับในพระราชหฤทัยของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศออกมาว่าตลอดเรื่อง เรื่องที่ว่านั้นอาจจะรู้ได้ในปัจจุบันนี้ ด้วยมีปรากฏอยู่ในหนังสือพระราชพงศาวดารที่ได้กล่าวถึงเจ้าฟ้าธรรมธิเบศลอบผูกสมัครรักใคร่กับเจ้าฟ้าสังวาล จึงเข้าใจว่าบทเรื่องหลังนี้ว่าด้วยเรื่องการสังวาสเจ้าฟ้าสังวาลทั้งสิ้น ด้วยเหตุนี้แต่เดิมเห็นจะใช้บทเรื่องนี้เห่แต่เฉพาะเวลาทรงเรือประพาสโดยลำพัง เช่นเที่ยวทุ่ง เป็นต้น

ที่มา : ประชุมกาพย์เห่เรือ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร

- พระนิพนธ์อื่นของเจ้าฟ้ากุ้ง -

     • เพลงยาวเจ้าฟ้ากุ้ง (เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร)  คลิก




• กลับสู่ห้องหนังสือบ้านกลอนน้อย คลิก





รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, เนื้อนาง นิชานาถ, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, 1p, รพีกาญจน์, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, Paper Flower, ลมหนาว ในสายหมอก

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..

Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10576


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
« ตอบ #1 เมื่อ: 04, กันยายน, 2558, 12:48:03 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)

          กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)

          เห่ชมเรือกระบวน
          โคลง
              ๐ ปางเสด็จประเวศด้าว                          ชลาลัย
          ทรงรัตนพิมานชัย                                        กิ่งแก้ว
          พรั่งพร้อมพวกพลไกร                                  แหนแห่
          เรือกระบวนต้นแพร้ว                                   เพริศพริ้งพายทอง ฯ

          ช้าลวะเห่
             ๐ พระเสด็จโดยแดนชล                            ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย
          กิ่งแก้วแพร้วพรรณราย                                พายอ่อนหยับจับงามงอน
             ๐ นาวาแน่นเป็นขนัด                               ล้วนรูปสัตว์แสนยากร
          เรือริ้วทิวธงสลอน                                        สาครลั่นครั่นครื้นฟอง
             ๐ เรือครุฑยุดนาคหิ้ว                                ลิ่วลอยมาพาผันผยอง
          พลพายกรายพายทอง                                 ร้องโห่เห่โอ้เห่มา
             ๐ สรมุขมุขสี่ด้าน                                     เพียงพิมานผ่านเมฆา
          ม่านกรองทองรจนา                                     หลังคาแดงแย่งมังกร
             ๐ สมรรถชัยไกรกาบแก้ว                          แสงแวววับจับสาคร
          เรียบเรียงเคียงคู่จร                                      ดั่งร่อนฟ้ามาแดนดิน
             ๐ สุวรรณหงส์ทรงพู่ห้อย                           งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์
          เพียงหงส์ทรงพรหมินทร์                              ลินลาศเลื่อนเตือนตาชม
             ๐ เรือชัยไวว่องวิ่ง                                     รวดเร็วจริงยิ่งอย่างลม
          เสียงเส้าเร้าระดม                                        ห่มท้ายเยิ่นเดินคู่กัน ฯ

          มูลวะเห่
             ๐ คชสีห์ทีผาดเผ่น                                    ดูดังเป็นเห็นขบขัน
          ราชสีห์ที่ยืนยัน                                            คั่นสองคู่ดูยิ่งยง
              ๐ เรือม้าหน้ามุ่งน้ำ                                  แล่นเฉื่อยฉ่ำลำระหง
          เพียงม้าอาชาทรง                                        องค์พระพายผายผันผยอง
              ๐ เรือสิงห์วิ่งเผ่นโผน                                โจนตามคลื่นฝืนฝ่าฟอง
          ดูยิ่งสิงห์ลำพอง                                           เป็นแถวท่องล่องตามกัน
              ๐ นาคาหน้าดังเป็น                                  ดูเขม้นเห็นขบขัน
          มังกรถอนพายพัน                                        ทันแข่งหน้าวาสุกรี
              ๐ เลียงผาง่าเท้าโผน                                 เพียงโจนไปในวารี
          นาวาหน้าอินทรี                                           มีปีกเหมือนเลื่อนลอยโพยม
              ๐ ดนตรีมี่อึงอล                                        ก้องกาหลพลแห่โหม
          โห่ฮึกครึกครื้นโครม                                      โสมนัสชื่นรื่นเริงพล
              ๐ กรีธาหมู่นาเวศ                                     จากนคเรศโดยสาชล
          เหิมหื่นชื่นกระมล                                         ยลมัจฉาสารพันมี ฯ

          กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)



รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, เนื้อนาง นิชานาถ, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, 1p, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ลมหนาว ในสายหมอก

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10576


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
« ตอบ #2 เมื่อ: 04, กันยายน, 2558, 01:12:57 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)

          เห่ชมปลา
          โคลง
              ๐ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า                        คลึงกัน
          ถวิลสุดาดวงจันทร์                                       แจ่มหน้า
          มัตสยาย่อมพัวพัน                                       พิศวาส
          ควรฤพรากน้องช้า                                       ชวดเคล้าคลึงชม ฯ

          ช้าลวะเห่
              ๐ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า                        คิดถึงเจ้าเศร้าอารมณ์
          มัตสยายังรู้ชม                                             สาสมใจไม่พามา
              ๐ นวลจันทร์เป็นนวลจริง                          เจ้างามพริ้งยิ่งนวลปลา
          คางเบือนเบือนหน้ามา                                 ไม่งามเท่าเจ้าเบือนชาย
              ๐ เพียนทองงามดั่งทอง                            ไม่เหมือนน้องห่มตาดพราย
          กระแหแหห่างชาย                                       ดั่งสายสวาทคลาดจากสม

          ทรงแปลง *
              ๐ แก้มช้ำช้ำใครต้อง                                อันแก้มน้องช้ำเพราะชม
          ปลาทุกทุกข์อกกรม                                      เหมือนทุกข์พี่ที่จากนาง ฯ

          มูลวะเห่
              ๐ น้ำเงินคือเงินยวง                                 ขาวพรายช่วงสีสำอาง
          ไม่เทียบเปรียบโฉมนาง                                งามเรืองเรื่อเนื้อสองสี
              ๐ ปลากรายว่ายเคียงคู่                            เคล้ากันอยู่ดูงามดี
          แต่นางห่างเหินพี่                                         เห็นปลาเคล้าเศร้าใจจร

          ทรงแทรก ๕ บท
              ๐ หางไก่ว่ายแหวกว่าย                            หางไก่คล้ายไม่มีหงอน
          คิดอนงค์องค์เอวอร                                     ผมประบ่าอ่าเอี่ยมไร
              ๐ ปลาสร้อยลอยล่องชล                          ว่ายเวียนวนปนกันไป
          เหมือนสร้อยทรงทรามวัย                             ไม่เห็นเจ้าเศร้าบ่วาย
              ๐ เนื้ออ่อนอ่อนแต่ชื่อ                              เนื้อน้องฤๅอ่อนทั้งกาย
          ใครต้องข้องจิตชาย                                     ไม่วายนึกตรึกตรึงทรวง
              ๐ ปลาเสือเหลือที่ตา                               เลื่อนแหลมกว่าปลาทั้งปวง
          เหมือนตาสุดาดวง                                      ดูแหลมล้ำขำเพราคม
              ๐ แมลงภู่คู่เคียงว่าย                               เห็นคล้ายคล้ายน่าเชยชม
          คิดความยามเมื่อสม                                   สนิทเคล้าเจ้าเอวบาง
              ๐ หวีเกศเพศชื่อปลา                               คิดสุดาอ่าองค์นาง
          หวีเกล้าเจ้าสระสาง                                    เส้นเกศสลวยรวยกลิ่นหอม
              ๐ ชะแวงแฝงฝั่งแนบ                              ชะวาดแอบแปบปนปลอม
          เหมือนพี่แอบแนบถนอม                             จอมสวาทนาฏบังอร
              ๐ พิศดูหมู่มัจฉา                                     ว่ายแหวกมาในสาคร
          คะนึงนุชสุดสายสมร                                   มาด้วยพี่จะดีใจ ฯ

                    * สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงสันนิษฐานไว้ว่า ที่ว่าทรงแปลง ทรงแทรก เข้าใจว่าพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จฯ พระพุทธเลิศหล้านภาลัย ทรง แต่ที่ว่า ทรงแทรก ๕ บท พิเคราะห์ดูตามกลอนเป็น ๗ บท ได้วงไว้เป็นสำคัญ
                    แต่บางที เจ้าฟ้าธรรมธิเบศจะทรงแทรกและทรงแปลงด้วยพระองค์เอง เพราะมีความคล้ายกันบางบทในนิราศธารโศก


          เห่ชมไม้
          โคลง
              ๐ เรือชายชมมิ่งไม้                                  มีพรรณ
          ริมท่าสาครคันธ์                                          กลิ่นเกลี้ยง
          เพล็ดดอกออกแกมกัน                                 ชูช่อ
          หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง                                       กลิ่นเนื้อนวลนาง ฯ

          ช้าลวะเห่
              ๐ เรือชายชมมิ่งไม้                                   ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
          เพล็ดดอกออกแกมกัน                                  ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร
              ๐ ชมดวงพวงนางแย้ม                              บานแสล้มแย้มเกสร
          คิดความยามบังอร                                       แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม
              ๐ จำปาหนาแน่นเนื่อง                              คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
          คิดคะนึงถึงนงราม                                        ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง
              ๐ ประยงค์ทรงพวงร้อย                             ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง
          เหมือนอุบะนวลละออง                                 เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม
              ๐ พุดจีบกลีบแสล้ม                                  พิกุลแกมแซมสุกรม
          หอมชวยรวยตามลม                                     เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ
              ๐ สาวหยุดพุทธชาด                                 บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป
          นึกน้องกรองมาลัย                                        วางให้พี่ข้างที่นอน

          มูลวะเห่
              ๐ พิกุลบุนนาคบาน                                   กลิ่นหอมหวานซ่านขจร
          แม้นนุชสุดสายสมร                                       เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย
              ๐ เต็งแต้วแก้วกาหลง                                บานบุษบงส่งกลิ่นอาย
          หอมอยู่ไม่รู้หาย                                            คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตาตรู
              ๐ มะลิวัลย์พันจิกจวง                                ดอกเป็นพวงร่วงเรณู
          หอมมาน่าเอ็นดู                                            ชูชื่นจิตคิดวนิดา
              ๐ ลำดวนหวนหอมตรลบ                           กลิ่นอายอบสบนาสา
          นึกถวิลกลิ่นบุหงา                                          ร่ำไปเจ้าเศร้าถึงนาง
              ๐ รวยรินกลิ่นรำเพย                                  คิดพี่เคยเชยกลิ่นปราง
          นั่งแนบแอบเอวบาง                                       ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน
              ๐ ชมดวงพวงมาลี                                     ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณ
          วนิดามาด้วยกัน                                            จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย ฯ


          เห่ชมนก
          โคลง
              ๐ รอนรอนสุริยโอ้                                    อัสดง
          เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง                                      ค่ำแล้ว
          รอนรอนจิตจำนง                                         นุชพี่ เพียงแม่
          เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว                                คลับคล้ายเรียมเหลียว ฯ

          ช้าลวะเห่
              ๐ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน                            ทิพากรจะตกต่ำ
          สนธยาจะใกล้ค่ำ                                          คำนึงหน้าเจ้าตาตรู
              ๐ เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง                           นกบินเฉียงไปทั้งหมู่
          ตัวเดียวมาพลัดคู่                                         เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย
              ๐ เห็นฝูงยูงรำฟ้อน                                   คิดบังอรร่อนรำกราย
          สร้อยทองย่องเยื้องชาย                                 เหมือนสายสวาทนาดนวยจร
              ๐ สาลิกามาตามคู่                                    ชมกันอยู่สู่สมสมร
          แต่พี่นี้อาวรณ์                                               ห่อนเห็นเจ้าเศร้าใจครวญ
              ๐ นางนวลนวลน่ารัก                                 ไม่นวลพักตร์เหมือนทรามสงวน
          แก้วพี่นี้สุดนวล                                             ดั่งนางฟ้าหน้าใยยอง
              ๐ นกแก้วแจ้วแจ่มเสียง                             จับไม้เรียงเคียงคู่สอง
          เหมือนพี่นี้ประคอง                                        รับขวัญน้องต้องมือเรา ฯ

          มูลวะเห่
              ๐ ไก่ฟ้ามาตัวเดียว                                   เดินท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา
          เหมือนพรากจากนงเยาว์                               เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง
              ๐ แขกเต้าเคล้าคู่เคียง                               เรียงจับไม้ไซ้ปีกหาง
          เรียมคะนึงถึงเอวบาง                                    เคยแนบข้างร้างแรมนาน
              ๐ ดุเหว่าเจ่าจับร้อง                                  สนั่นก้องซ้องเสียงหวาน
          ไพเราะเพราะกังวาน                                     ปานเสียงน้องร้องสั่งชาย
              ๐ โนรีสีปานชาด                                       เหมือนช่างฉลาดวามแต้มลาย
          ไม่เท่าเจ้าโฉมฉาย                                         ห่มตาดพรายกรายกรมา
              ๐ สัตวาน่าเอ็นดู                                       คอยหาคู่อยู่เอกา
          เหมือนพี่ที่จากมา                                          ครวญหาเจ้าเศร้าเสียใจ
              ๐ ปักษีมีหลายพรรณ                                บ้างชมกันขันเพรียกไพร
          ยิ่งฟังวังเวงใจ                                               ล้วนหลายหลากมากภาษา ฯ

          กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)


รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, รพีกาญจน์, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, เนื้อนาง นิชานาถ, Paper Flower, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, 1p, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ลมหนาว ในสายหมอก

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10576


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
« ตอบ #3 เมื่อ: 05, กันยายน, 2558, 12:03:50 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)

          เห่เรื่องกากี (ของเดิม)
          โคลง
              ๐ กางกรอุ้มโอบแก้ว                                กากี
          ปีกกระพือพาศรี                                          สู่งิ้ว
          ฉวยฉาบคาบนาคี                                        เป็นเหยื่อ
          หางกระหวัดรัดหิ้ว                                       สู่ไม้รังเรียง ฯ

          กาพย์
              ๐ กางกรอุ้มโอบแก้ว                                 เจ้างามแพร้วสบสรรพางค์
          ปีกปกอกเอวนาง                                          พลางคลึงเคล้าเต้าจรจรัล
              ๐ ฉวบฉาบคาบนาคา                               เป็นภักษาพาผกผัน
          หางกระหวัดรึงรัดพัน                                    ดั้นเมฆามาสิมพลี
              ๐ ดลสถานพิมานมาศ                              เกลียวกลมสวาทนาฎกากี
          เหิมหวลยวลกามี                                         ปรีดาแนบแอบอิงองค์
              ๐ เริงรื่นชื่นเชยปราง                                 พลางคลึงเคล้าเต้าบุษบง
          กอดเกื้อเนื้อนวลหง                                      ปลงสวาทชมสมเสพย์สมร
              ๐ กากีแน่งน้อยนาฎ                                 อภิวาทประนมกร
          ก้มเกล้ากล่าวชอ้อน                                     ซอนซบหน้าตาเมียงมัน
              ๐ ปักษีกรีฑาชม                                       ภิรมย์เปรมเกษมสันต์
          กลมเกลียวเกี่ยวกรพัน                                  ผันยั่วเย้าเคล้าคลึงชม
              ๐ สองสุขสองสังวาส                                 แสนสุดสวาทสองสู่สม
          สองสนิทนิทรารมณ์                                      กลมเกลียวชู้สู่สมสอง
              ๐ แย้มยิ้มพริ้มพรักตรา                             สาภิรมย์สมจิตปอง
          แสนสนุกสุขสมพอง                                      ในห้องแก้วแพรวพรรณราย
              ๐ ลมพัดกลัดเมฆเกลื่อน                           ฟ้าลั่นเลื่อนแลบแสงพราย
          วลาหกตกโปรยปราย                                    สายสินธุ์นองท้องธารา
              ๐ เหราร่าเริงรื่น                                        ว่ายเคล้าคลื่นหื่นหรรษา
          สองสมกลมกรีฑา                                         เปนผาสุกทุกนิรันดร์ ฯ


          เห่เรื่องกากี (ได้มาใหม่)
          ช้าลวะเห่
              ๐ สุบรรณแผลงเดชล้ำ                             บินบน
          กางปีกบังสุริยน                                           มืดฟ้า
          ร่อนลงสู่ไพชยนต์                                         ปรางค์มาศ
          เข้านั่งแอบนุชเคล้า                                       แนบเนื้อนวลสมร ฯ

          มูลวะเห่
              ๐ สุบรรณสำแดงฤทธิ์                               ให้มืดมิดปิดอัมพร
          ร่อนลงตรงบัญชร                                         จรสู่น้องแก้วกากี
              ๐ กล่าวรสพจนาท                                    สายสุดสวาทเจริญศรี
          ผินหน้ามาพาที                                             พี่คือชายชาญสกา
              ๐ ประสงค์จำนงรัก                                    จึงลอบลักเข้ามาหา
          หวังเชิญแก้วกานดา                                      ไปสู่ฟ้าพิมานจันทร์
              ๐ เสวยรมย์สมบัติพี่                                  ในสิมพลีเกษมสันต์
          แล้วจะพาเจ้าจรจรัล                                      เที่ยวชมชั้นพระเมรุธร
              ๐ พี่จะชี้ชมทรายแก้ว                                งามพรายแพร้วเชิงสิงขร
          แม่น้ำสีทันดร                                                สิงขรกั้นเป็นกันกง
              ๐ จะพาชมพิทยาธร                                  ฝูงกินนรแลเหมหงส์
          เหล่าสัตว์ตระกูลวงศ์                                     อยู่ในดงเขาสัตตภัณฑ์
              ๐ จะได้ชมนารีผล                                     งามสกลดังแสร้งสรรค์
          อยู่ยอดเขาอัสสกรรณ                                    ฝูงคนธรรพ์มาชมเชย
              ๐ จะพาไปไกรลาส                                    เฝ้าเบื้องบาทพระสยม
          ดูเทพมาบังคม                                              จับระบำรำผาลา
              ๐ เทพบุตรตีวงซ้าย                                   สาวสวรรค์ย้ายมาฝ่ายขวา
          แทรกเปลี่ยนเวียนไปมา                                 กรคว้าไขว่ไล่พัลวัน
              ๐ อย่าอาไลยมนุษย์เลย                            ไปชมเชยพิมานสวรรค์
          ว่าพลางทางติดพัน                                       ผันจุมพิตชิดชมนาง ฯ


          เห่เรื่องกากี (บทของเดิม)
          ช้าลวะเห่
              ๐ กากีกรป้องปัด                                     กรครุฑ
          ไยจึงมายื้อยุด                                             เหนี่ยวน้อง
          ไม่เกรงพระปิ่นมกุฏ                                     จอมราช เลยนา
          มาอาจออกคำพร้อง                                    ล่อเลี้ยวเจรจา ฯ

          มูลวะเห่
              ๐ กากีกรป้องปัด                                      ต้องสัมผัสด้วยปักษา
          เสียวซ่านดาลกรีฑา                                      มานะใจให้อัปมาน
              ๐ ตอบรสพจน์วาที                                   ต้องเจ้านี้โอหังการ
          ไม่เกรงพระภูบาล                                         ทั้งไภยพาลในอบาย
              ๐ ถึงเป็นชายชาญสกา                             ไม่เจตนาอย่างพักหมาย
          ฝ่ายเจ้าก็เลิศชาย                                         สายสุริย์วงศ์พงศ์เทวัญ
              ๐ เสวยทิพย์พิมานทอง                             ฝูงนางน้องล้วนสาวสวรรค์
          ไม่ควรมาผูกพัน                                            จะพากันตกนรกานต์
              ๐ ซึ่งว่าจะพาชม                                       บรมสุขสนุกสนาน
          ขอบรสพจมาน                                             ไม่ควรการอย่าเจรจา
              ๐ ครุฑฟังสายสุดสวาท                             ปรามาสกนิษฐา
          เจ้าดวงทิพย์มณฑา                                       วาจาจัดสารพัดงอน
              ๐ พี่ประมาทอาจหาญนัก                          เพราะจงรักเจ้าสายสมร
          เท่าฟ้าแผ่นดินดอน                                       ห่อนกลัวเวรเพราะหวังใจ
              ๐ ขอฝากไมตรีจิต                                     กว่าชีวิตจะตักไษย
          ว่าพลางทางคว้าไขว่                                     สัพยอกเย้าหยอกนาง ฯ

          กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)


รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ตูมตาม, ลิตเติลเกิร์ล, น้ำหนาว, หญิงหนิง พราววลี, ก้าง ปลาทู, Paper Flower, กอหญ้า กอยุ่ง, ลมหนาว ในสายหมอก

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10576


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
« ตอบ #4 เมื่อ: 05, กันยายน, 2558, 12:08:42 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)

          เห่บทสังวาส
          โคลง
              ๐ พี่ชมพี่เชยแล้ว                                     พลางถาม
          เจ้ามิอืออำความ                                          ไป่พร้อง
          เจ้าเอื้อนมิเออขาม                                       เขินพี่ อยู่ฤๅ
          ผินพักตรมาอย่าข้อง                                    ขัดแค้นเคืองเลย ฯ

          ช้าลวะเห่
              ๐ พี่ชมพี่เชยพลาง                                   พี่ถามนางเจ้าไม่อือ
          เจ้าเอื้อนอายพี่ฤๅ                                        พี่ขอถามความจริงนาง
              ๐ พิศวงทรงรวยรูป                                  พลางกอดจูบลูบคอนาง
          ฉุดชักสไบบาง                                             พลางคลึงเคล้าเย้ายวนสม
              ๐ พิศรูปก็น่ารัก                                       พิศพักตรก็น่าชม
          อ้อนแอ้นอรเอวกลม                                     ชมชวัญน้องต้องตามชาย
              ๐ ใครเห็นเป็นขวัญเนตร                           ลืมทุกข์เทวษเจตน์จงหมาย
          มาดนุชสุดเสมอกาย                                     บ่วายรักสักนาที ฯ

          มูลวะเห่
          ๐ โหยหวนครวญใคร่นาง                             อกเพียงพ่างล้างชีวี
          นั่งนอนห่อนฤๅมี                                         สิ่งซึ่งสุขทุกเวลา
          ๐ คิดเคยเชยชมน้อง                                    ไม่ห่างห้องสองเสน่หา
          เป็นสุขทุกเวลา                                            มาจากได้ให้อาวรณ์
          ๐ อกเอ๋ยเคยสังวาส                                     กรรมบำราศคลาสคลาสมร
          นับเดือนเลื่อนปีจร                                       ห่อนเห็นแล้วแก้วตาเรียม
          ๐ พุ่มพวงดวงดอกฟ้า                                   ในใต้หล้าหาไหนเทียม
          โฉมงามทรามเสงี่ยม                                     เรียมรักเจ้าเท่าดวงใจ ฯ


          เห่ครวญ
          โคลง
              ๐ รอนรอนสุริยคล้อย                               สายัณห์
          เรื่อยเรื่อยเรื่ยแสงจันทร์                                ส่องฟ้า
          รอนรอนจิตกระสัน                                       เสียวสวาท แม่เอย
          เรื่อยเรื่อยเรียมคอยถ้า                                  ที่นั้นห่อนเห็น ฯ

          กาพย์
              ๐ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน                            สุริยาจรเข้าสายัณห์
          เรื่อรองส่องสีจันทร์                                       ส่งแสงกล้าน่าพิศวง
              ๐ ลิ่วลิ่วจันทร์แจ่มฟ้า                                เหมือนพักตราหน้านวลผจง
          สูงสวยรวยรูปทรง                                         ส่งสีเจ้าเท่าสีจันทร์
              ๐ เอวอ่อนชะอ้อนองค์                              โฉมอนงค์ทรงสาวสวรรค์
          หาไหนไม่เทียมทัน                                       ขวัญเนตรพี่นี้น่ารัก
              ๐ ขาวสุดพุดจีบจีน                                   เจ้ามีสีนพี่มีศักดิ์
          ทั้งวังเขาชังนัก                                              แต่พี่รักเจ้าคนเดียว
              ๐ นอนนั่งตั้งอาลัย                                    สายสุดใจไม่แลเหลียว
          หวังชมสมกลมเกลียว                                    ควรฤๅน้องข้องใจเคือง ฯ

          ช้าลวะเห่
              ๐ ขาวสุดพุดซ้อนแซม                              เนื้อแอร่มอร่ามเหลือง
          โฉมอ่ากว่าทั้งเมือง                                       หนแห่งใดไม่เหมือนเลย
              ๐ ได้น้องทองนพมาศ                               มาสังวาสพาดชมเชย
          ร่วมเรือนเพื่อนพิงเขนย                                 เคยวิงวอนอ่อนหวานคำ
              ๐ ฝนตกยกปีกป้อง                                  ฟ้าร้องต้องเอาตนงำ
          ชอกเชื้อเนื้อนวลขำ                                      อ่อนละมุนอุ่นอกเรียม
              ๐ รักนุชสุดสายใจ                                    ต้องหฤทัยไม่เท่าเทียม
          ขอต้องน้องอายเหนียม                                 เกรียมจิตเจ้าเผ้าทุกข์ทน
              ๐ ฝนตกฝนหากตก                                  แก้วกับอกอย่าโกรธฝน
          ลมพัดรับขวัญบน                                        แก้วโกมลมานอนเนา
              ๐ ฝนตกไม่ทั่วฟ้า                                     เย็นแหล่งหล้าในภูเขา
          ไม่เย็นในอกเรา                                            เพราะเพื่อนเคล้าเจ้าอยู่ไกล ฯ

          มูลวะเห่
              ๐ เรียมร่ำน้ำตาตก                                   อกร้อนรุ่มดังสุมไฟ
          แสนคะนึงถึงสายใจ                                      เจ้าไกลสวาทนิราศเรียม ฯ

          โคลง
              ๐ เสียงสรวลระรี่นี้                                   เสียงใด
          เสียงนุชพี่ฤๅใคร                                          ใคร่รู้
          เสียงสรวลเสียงทรามวัย                               นุชพี่ มาแม่
          เสียงบังอรสมรผู้                                          อื่นนั้นฤๅมี ฯ

          มูลวะเห่
              ๐ เสียงสรวลระรี่นี้                                   เสียงแก้วพี่หรือเสียงใคร
          เสียงสรวลเสียงทรามวัย                               สุดสายใจพี่ตามมา
              ๐ ลมชวยรวยกลิ่นน้อง                             หอมเรื่อยต้องคลองนาสา
          เคลือบเคล้นเห็นคล้ายมา                             เหลียวหาเจ้าเปล่าวังเวง
              ๐ ยามสองฆ้องยามย่ำ                             ทุกคืนค่ำย่ำอกเอง
          เสียงปี่มี่ครวญเครง                                      เหมือนเรียมคร่ำร่ำครวญนาน
              ๐ ล่วงสามยามปลายแล้ว                         จนไก่แก้วแว่วขันขาน
          ม่อยหลับกลับบันดาล                                   ฝันเห็นน้องต้องติดต
              ๐ เพรางายวายเสพรส                              แสนกำสรดอดโอชา
          อิ่มทุกข์อิ่มชลนา                                          อิ่มโศกาหน้านองชล
              ๐ เวรามาทันแล้ว                                     จึงจำแคล้วแก้วโกมล
          ให้แค้นแสนสุดทน                                        ทุกข์ถึงเจ้าเศร้าเสียดาย
              ๐ งามทรงวงดั่งวาด                                  งามมารยาทนาดกรกราย
          งานพริ้มยิ้มแย้มพราย                                   งามคำหวานลานใจถวิล
              ๐ แต่เช้าเท่าถึงเย็น                                   กล้ำกลืนเข็ญเป็นอาจิณ
          ชายใดในแผ่นดิน                                          ไม่เหมือนพี่ที่ตรอมใจ ฯ

          โคลง
              ๐ เรียมทนทุกข์แต่เช้า                              ถึงเย็น
          มาสู่สุขคืนเข็ญ                                            หม่นไหม้
          ชายใดจากสมรเป็น                                     ทุกข์เท่า เรียมเลย
          จากคู่วันเดียวได้                                          ทุกข์ปิ้มปานปี ฯ

          สวะเห่
              ๐ เห่แลเรือ เห่ละเห่เห เห่โหวเห่โห เหโหวเห่เห้ เห่เหเห่เหเห่ โอละเห่
              ๐ สาละวะเห่ โหเห่เห เหเห่ เหเห่เห โอละเห่
              ๐ ช้าลวะเห่ เหเห่ เห่เหเห่ โอละเห่ เจ้าเอยก็พาย พี่ก็พาย พายเอยลง พายลงให้เต็มพาย โอวโอวเห่
              ๐ ช้าลวะเห่ โหเห่เห เหเห เหเห่เห โอละเห่ มูละเหเห่เห้ โอเห้มารา โอเห้เจ้าข้า โอเห้เจ้าข้า มารา ไชโย สีเอยไชย สีไชยแก้วเอย ไชยเอยแก้ว ไชยแก้ว พ่อเอย โอวโอว ฯ

          - จบบริบูรณ์ -

         กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร (เจ้าฟ้ากุ้ง)
          ที่มา : ประชุมกาพย์เห่เรือ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร




• กลับสู่ห้องหนังสือบ้านกลอนน้อย คลิก




รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ตูมตาม, ลิตเติลเกิร์ล, น้ำหนาว, หญิงหนิง พราววลี, ก้าง ปลาทู, Paper Flower, กอหญ้า กอยุ่ง, ลมหนาว ในสายหมอก

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.527 วินาที กับ 139 คำสั่ง
กำลังโหลด...