... ผลาญธรรมชาติ ...


ชลาใสไหลเอื่อยเรื่อยพริ้วผ่าน

สู่ลำธารคดเคี้ยวเสี้ยวไพรสณฑ์

ลงแม่น้ำกว้างไกลใหญ่เชี่ยววน

เหล่าฝูงชนใช้สอยคอยอาบกิน


แหล่งน้ำกับป่าสูงฝูงส่ำสัตว์

ต่างล้วนผลัดพึ่งพาอาศัยสิ้น

ป่าที่รกนกกาพาผืนดิน

อุดมถิ่นไม้ใหญ่ให้หลากพันธ์


น้ำรินไหลสายน้อยค่อยกระจาย

รากพืชหลายเก็บกักรักษ์และกั้น

ก่อกำเนิดเกิดผลต้นน้ำกัน

เรียงเป็นชั้นวันผ่านนานนับปี


ธรรมชาติสร้างไว้ให้มนุษย์

ประโยชน์สุดมากมายหลากหลายที่

ถูกตอบแทนแสนชังงั่งสิ้นดี

ป่าที่มีถูกโค่นโล้นเลี่ยนไป


ภัยพิบัติซัดกลับรับใช้กรรม

จากกระทำย่ำยีที่ป่าใหญ่

ฝนกระหน่ำซ้ำซัดน้ำพัดไกล

หลากเชี่ยวใส่ท่วมท้นคนหมดตัว


เขื่อนกั้นแก่งแข่งประจานงานงาบป่า

เหล่าสิงห์สาราสัตว์กำจัดทั่ว

ป่าทั้งผืนกลืนซ้ำทำไม่กลัว

อำนาจชั่วในมือยึดถือครอง


รวยเพียงหยิบพริบตาเวลาต่อ

พินาศจ่อสู่ประชาพาสยอง

ทั้งภัยแล้งแห้งซ้ำผลกรรมจอง

ฝนไม่ต้องตามฤดูตายหมู่กัน


ทั้งหมอกควันพลันผุดไม่หยุดหย่อน

ไฟป่าร้อนย้อนเอาเผาสะบั้น

เกิดทุกปีมีคนจุดใครหยุดมัน

ไม่จับกันหรือไรใคร่ถามที


โลกร้อนแน่แค่พูดไม่หยุดปาก

กลัวลำบากแต่ไม่ทำซ้ำป้ายสี

โทษสิ่งนั้นนั่นโน้นโน่นไม่ดี

วิบัติทีแตกตื่นฟื้นโครงการ


เห็นแก่ตัวกลัวจนคนในนอก

ชอบกลับกลอกหลอกลวงห่วงแต่ฐาน

คนทั้งโลกโชคร้ายจวบวายปราณ

ถ้ายังผลาญธรรมชาติจนขาดดุลย์


1p


ขอขอบคุณ  ภาพจาก   google.com