... เปรตวัดสุทัศน์ ...


เสียงหวีดหวิวทิวไม้โยกไร้ลม

น้ำค้างพรมดึกสงัดหมาวัดหอน

สองขี้เมาเขย่าทรวงหายง่วงนอน

พักกายผ่อนศาลาการบาเรียน


วัดสุทัศน์สงัดเหลือจากเมื่อก่อน

หากจะย้อนเวลาเอามาเขียน

เสาชิงช้าหน้าโบสถ์โล้โลดเวียน

คราจักเจียนไม่น้อยกว่าร้อยปี


ตามถนนหนทางแทบร้างสิ่ง

กลัวพบจริงเรื่องราวขานข่าวผี

มันสยองพองขนผิดคนดี

คงใช่ที่อสุรกายเปรตหลายตน


ถิ่นที่พบสบเหตุอยู่เขตวัด

นามสุทัศน์มากมายเห็นหลายหน

ล้นหลากตัวกลัวนักจักลานลน

แทบทุกคนหนีห่างร้องครางครวญ


กลิ่นสาบสางบางเบาเข้าจมูก

สองชายถูกปลุกนั่งฟังลมหวน

ดังหวีดแว่วแผ่วเสียงสำเนียงกวน

ดั่งจะชวนสยองขวัญประหวั่นแคลง


กลิ่นรุนแรงแห้งโหยพัดโชยถูก

ซึมซาบปลูกกังวลสองคนแช่ง

เสียงผิวปากหลากหวีดที่กรีดแซง

พลันสำแดงเนื้อตัวจนกลัวลาน


มันสูงเท่าเสาชิงช้าตั้งหน้าโบสถ์

ตาลโตนดหากเปรียบพอเทียบฐาน

ลิ้นยาวห้อยรอยเลือดมิเหือดปาน

ไข่ของห่านเล็กกว่าลูกตามัน


มือโตใหญ่ไกวกวัดสะบัดตบ

สองหนุ่มหลบวูบกายเตรียมผายผัน

อยู่ไม่ได้ตายแน่จะแย่กัน

โดดหนีทันหวั่นปลิดชีวิตวาย


อรรถกถาบาลีที่ไขความ

เป็นเปรตตามบาปนำที่่ทำหลาย

ด้วยด่าทอพ่อแม่และทำลาย

เมื่อชีพวายกลายเปรตทุเรศมอง


1p


ขอขอบคุณ  ภาพจาก  google.com