ท้นทรวง

ท้นทรวง
(กลอนเจ็ด)

จับน้ำคำหยันเย้ยมั่นไว้
เอาใส่ระหว่างกลางยิหวา
ยอมเจ็บเก็บทุกข์ซุกวิญญา
น้ำตากักไว้มิให้ริน

เจ็บช้ำจำอมความขมขื่น
เพียรฝืนหน้าใสกลบใจหิน
แชเชือนเหมือนว่าเราชาชิน
ทนกินของเก่าไปเท่ามี

เอาเถิดเพริดผิดก็คิดแก้
ถึงแพ้ยับย่อยไม่ถอยหนี
เมื่อเขาเย้าหยันพันทวี
เป็นทีของเขาเราก็ยอม

เชิดหน้าท้าทายไม่คลายหยิ่ง
ปากนิ่งแต่จิตคิดตั้งป้อม
เตรียมรับขับสู้จู่โจมพร้อม
ขอน้อมรับไว้ไม่หวั่นเกรง

ชาติเสือเมื่อตายลายห่อนลบ
เราซบซึมเซาเขาข่มเหง
มาสิสู้กันฉันนักเลง
เอาเองอย่าถือยืมมือใคร

ดวงจิตคิดท้าแต่หน้าเฉย
อกเอ๋ยจนจิตคิดไฉน
คำเย้ยเอ่ยล่วงถึงห้วงใจ
แล้วไหลหลากล้นท่วมท้นทรวง

@ เต็ม อภินันท์
๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๔๕ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ท้นทรวง (อ่าน 3148 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้