กลอนห่อโคลงกลอนห่อโคลง
…………..ไก่วัด…..
๐ ครองอาศรมศีลทานก็นานนัก
มิหย่อนหยักหวั่นไหวในวิถี
มิเผลอไผลมวลฤทธิ์อิสตรี
แม้นยวนยีเยื้องย้ายชม้ายมา

จนวันหนึ่งงานเข้าเกินเป่าปัด
เห็นไก่วัดในสถานเดินผ่านหน้า
สะอางองค์อวดโอ่ความโสภา
เผลอแหล่ตาปรอยปรายชม้ายมอง

เริ่มพะวงหลงใหลนางไก่วัด
มันอึดอัดทรวงในให้ขัดข้อง
ทำเยี่ยงไรจึ่งจักสมภิรมย์ปอง
อยากจะย่องฉันไซร้ เจ้าไก่งาม

อยากเอามือของเราเข้าลูบไก่…อิอิ
เข้าโลมไล้ตวงตักมิหักห้าม
โอบตะล่อมกล่อมเกลาเข้าลวนลาม
คงวาบหวามสมภารสราญองค์

คิดถึงไก่จนจีวรมันร้อนผ่าว
ไก่วัดสาวเจ้ากรรมมาทำหลง
ให้สมภารร้อนจิตเกินปลิดปลง
ศีลดำรงหลุดลุ่ยกระจุยกระจาย กำ

๐ ครองวัดหมายอยู่ยั้ง……....ยาวนาน
ปฎิบัติเคร่งฌาน…………...ปล่อยเปลื้อง
หญิงน่ะรึสมภาร……………บ่อยาก
มีมากชอบกรายเยื้อง………...เหล่ชี้เชิญชวน

วันผวนงานกลับเข้า……………สมภาร
มีไก่ในสถาน……………….…ผ่านหน้า
นวยนาดแจ่มสะคราญ………...ส่วนสัด
ไก่วัดฤทธิ์เดชกล้า……………จึ่งจ้องเผลอไผล

หลงใหลในไก่เนื้อ………..…….เอวบาง
ไก่วัดทำศีลวาง…………….…..ขัดข้อง
อยากชมแต่ไก่นาง………….….คิดหนัก
อยากลักฉันลงท้อง………..…..ย่องลิ้มลำเพา

อยากเอามือเลียบไล้…………….ไก่วัด อิอิ
ลามเลาะโลมเล็มลัด………...ล่วงล้ำ
สนุกเฉวียนตวัด………….……ฟัดโอบ
ฉกโฉบสวาทปล้ำ…………..…สุขล้ำสมภาร

จีวรพาลอบอ้าว………………กามคลึง
พิษไก่ซ่านตราตรึง………………ฤิทธิ์ร้อน
สมภารสุดจะดึง………………ปลงปลด
ศีลพรตหลุดล่อนจ้อน……..…หมดแล้วบ่เหลือ…กำ ฯ

หลวงสี่… ณ.วัดลิงขบ