รับคำวอนยินความยามก่อนจาก
หักจิตยากเหลือเกินสะเทิ้นไหว
จะกลับคืนย้อนหาหักอาลัย
แต่หักใจเดินหน้าคราตรึกตรอง
ในความคิดคร่ำครวญแต่หวนหลัง
แต่หน้าที่รึงรั้งความถูกต้อง
ชาติต้องมีรั้วรอบขอบครรลอง
เพื่อปกป้องแนวหลังให้ยั่งยืน
บอกหัวใจไกรแกร่งกลางน้ำค้าง
มิเว้นว่างคิดถึงจึงขมขื่น
สองมือสอดกอดไขว้ในค่ำคืน
เราจะตื่นทุกวันในวันเช้า
เราจะตื่นทุกวันในวันรุ่ง
เพื่อหมายมุ่งสู่คอนย้อนบ้านเก่า
วันที่รักได้อยู่คู่นานเนา
วันที่คำว่า "เรา" อยู่ด้วยกัน
............... ปลาย อักษร
