~ปล่อย~

~ปล่อย~

หากผูกจิต...คิดเรื่องความเคืองขุ่น
อารมณ์กรุ่นเกลียดโกรธพิโรธเขา
เพลิงหักหาญผลาญพร่าอุราเรา
ร้อนรนเร่ารุกล้ำ...ก่อลำเค็ญ

มิถ่ายถอด...บอดบ้าก็ปรากฏ
บริบทบรรจบติดลบเห็น
เมื่อโมโหโทสะซ่านกระเซ็น
สาบส่งเป็นศัตรู...ทุกผู้คน

พร่องพิเคราะห์...เกาะกุมจึงคลุ้มคลั่ง
เร้ารุมรั้งระอุอกุศล
อาฆาตร้ายหมายไล่ดุจไฟลน
บ่มเพราะผลเพลี่ยงพล้ำ...หยามย่ำไป

สติตรอง...มองเห็นประเด็นชัด
เพียรพิพัฒน์เพื่อพ้นเหตุหม่นไหม้
ทุกขณะจรุงปรับปรุงใจ
สิ้นสาไถยทับถม...เลิกงมงาย

พินิจนึก...ตรึกรู้ทุกผู้เผ่า
แลตัวเราล้วนจะเสื่อมสลาย
ระงับกรรมดำริหยุดผลิพราย
มโนหมายมุ่งให้...อภัยกัน

ปลดปล่อยวาง...ว่างแล้วเพริศแพร้วจิต
สุขสถิตเที่ยงแท้มิแปรผัน
แสงธรรมส่องผ่องใสวิไลวรรณ
สว่างพลันพร้อมพบ...สงบเย็น

อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~ปล่อย~ (อ่าน 6142 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้