คร่ำครวญ

สุริยาเคลื่อนคล้อยลอยลาลับ
ตะวันดับอับแสงทุกแห่งหน
นภามัวสลัวดูมืดมน
เฉกเช่นตนอยู่เดียวเปลี่ยวฤทัย

นั่งอิงแอบใต้ร่มต้นอโศก
สุดวิโยคโอดครวญหวนร่ำไห้
เสียงขลุ่ยครางสะอื้นขื่นขมใจ
เป็นไฉนไม่กลับตามสัญญา

จะฝากจันทร์สั่งลมบอกสายน้ำ
ช่วยเตือนย้ำน้องนางด้วยเถอะหนา
พี่พร่ำเพ้อคำนึงถึงกานดา
เฝ้าคอยหารอเจ้าทุกวันคืน

(ขอขอบคุณภาพสวยๆและคลิปเพลงขลุ่ยเพราะๆจากเน็ตค่ะ)

ณดาอินทร์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คร่ำครวญ (อ่าน 4800 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้