ได้แค่นี้ ก็สุขแล้ว...

เมื่อยังเล็ก เด็กเดือย เปลือยล่อนจ้อน
นั่งกินนอน เดินได้ เรียกไอ้ตี๋
เข้าโรงเรียน เปลี่ยนใหม่ ให้เข้าที
ชื่อทวี มีแซ่ แต่นั้นมา

เป็นเด็กดี ว่านอน สั่งสอนง่าย
กินขับถ่าย ถูกที่ ขรี้ถูกท่า
หกขวบย่ำ ต่ำสิบ จิบเจรจา
ก ไก่ กา ตา ดู ปู ทะเล

อ่านประดอย ร้อยกรอง ท่องจำแม่น
ชอบแห่แหน ไห้โฮ โอละเห่
ชอบลำตัด หัดกลอน ฟ้อนลิเก
ฮิ้วฮาเฮ ทะเล้น เช่นค่างลิง

เป่าปี่กลอง มองเซิง ร่างเริงร่าย
หลีกผู้ชาย ห่างไกล ไม่สุงสิง
คลุมโปงผี ตี่จับ กับแม่ญิง
คืบปูปลิง เกาะไต่ ไหล่ชายโครง

เป็นเหาหิด ติดตัง ครั้งแต่น้อย
โตขึ้นพลอย พาพก ยกโขยง
สีซะล้อ ซอฮ่ำ กำกะโลง
ตีโมงโมง ม่วนนัว หน้าครัวทาน

เรารู้จัก มักจี่ ที่ไหนหนอ
พบชอบพอ ร่วมรัก อักษรสาร
มอบไมตรี รี่รับ จับชื่นบาน
ชโลมมาน วันวัน ฉันสุขแล้ว

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ได้แค่นี้ ก็สุขแล้ว... (อ่าน 3651 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้