บทร้อยกรองของฉัน

บทร้อยกรองของฉัน
................

บทร้อยกรองของฉันค่ามันน้อย
จึงมิค่อยเซ็งแซ่พิมพ์แพร่หลาย
บทกลอนมีค่าเพียง “ใบเสี่ยงทาย”
อ่านแล้วอายเกินด้านหน้าอ่านทวน

นักกวีนามดังกาลครั้งก่อน
เขียนสะท้อนภาพพจน์ปรากฏผวน
ใช้คำไทยทุกคำปรุงสำนวน
ถือเป็นส่วนประกาศ “ชาตินิยม”

นักกวีนามดังกาลครั้งนี้
ผลงานที่ไพเราะงามเหมาะสม
เน้นในทางซู่ซ่าบาดอารมณ์
แล้วชื่นชมร้อยกรองงานของตัว

ของคนอื่นหมื่นแสนไม่แค่นชอบ
ถือระบอบ “ตัวกู” รู้ดีทั่ว
ตนรักตนรักได้ไยจะกลัว
ถึงตนชั่วเพียงใดก็ไม่ชัง

หวังดีเด่นเช่นเขาไม่เพลาคิด
เพียรประดิษฐ์ร้อยกรองสนองหวัง
แม้กลอนไม่บันลือให้ชื่อดัง
ก็มิรั้งอาลัยออกไกลกลอน

บทร้อยกรองของฉันค่ามันไร้
แต่ภาษาของไทยไม่สำส่อน
รักษาแบบของฉันไม่บั่นทอน
แม้รสอ่อนจืดจางก็ช่างมัน.

@ รจนา ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์
๑๑ มกราคม ๒๕๕๙ / ๑๙.๑๕ น.

* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: บทร้อยกรองของฉัน (อ่าน 3238 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้