หนาวจนเพ้อ

หนาวจนเพ้อ
..........

ลมหนาวโชยโรยรายกรีดกรายเร้า
ร่างกายเก่าค่อนแก่พ่ายแพ้หนาว
สั่นระรัวกลัวลมที่พรมพราว
เคยนอนยาวเหยียดสุดกลับคุดคู้

แม้ถูกลมพรมร่างหนาวอย่างนี้
ก็ยังดีกว่า“ลมปาก”พรมหู
ลมปากกล้ำกรายจิตพิษหนาวพรู
เกินจะรู้เรียนแก้จนแก่ตาย

หนาวลมปากถากถางสร้าง“กินแหนง”
พูด“ยุแยงตะแคงรั่ว”ยั่วเสียหาย
ทำคู่รักหักร้างห่างใจกาย
เจ็บและอายอดสูถูกดูแคลน

กายอยู่ไหนใจอยู่นี่...กับที่รัก
สวามิภักดิ์บำบวงเฝ้าหวงแหน
แม้สามภพลบสิ้นสูญดินแดน
ใจยังแน่นแนบรักภักดีเธอ

@ เต็ม อภินันท์
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙/ ๑๙.๒๔ น.

* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: หนาวจนเพ้อ (อ่าน 2885 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้