แสงสุดท้ายใกล้จากฟากฟ้าคราม
แสดแดงงามเรื่อเรืองแซมเหลืองใส
เมฆทะมึนครึนครางห่างออกไป
ฝูงนกไพรโบกบินกลับถิ่นตน

สนธยาคลาคล่ำด้วยส่ำสัตว์
ผืนป่าจัดวางแต่งทุกแห่งหน
เหล่าแมลงแข่งร้องก้องระคน
เสียงเคล้าปนจตุบาทฟาดงวงงา

นกกลางคืนฟื้นกลัวตามัวแสง
กระพือแข่งปีกพรูจากคูหา
ทั้งค้างคาวหาวเหินเกินคณา
มันมากกว่าจะนับได้ฉับไว

สัตว์เล็กใหญ่ไพรกว้างเก้งกวางเสือ
เริ่มออกเพื่ออาหารริมธารไหล
บ้างมากินดินโป่งใกล้โถงไพร
ดั่งติดใจรสเค็มลิ้มเล็มลอง

ฝูงหมูป่าพาลูกบุกกอไผ่
กินหน่อไม้หัวมันกันทั้งผอง
ตัวจ่าฝูงสูงใหญ่วัยคะนอง
ชอบจับจองโคลนปลักไว้พักกาย

แม่แปรกแหวกด่านเดินพล่านสู่
พาลูกหมู่ทั้งโขลงเข้าดงหวาย
งวงกระชากลากยื้อรื้อทำลาย
แหลกกระจายตามแรงแห่งช้างมี

แสงอุทัยใกล้สู่บูรพา
แลขอบฟ้าเรืองรองของสวยสี
อรุณเริ่มเติมแต่งแห่งชีวี
ให้พงพีกลับคืนฟื้นความงาม

1p