สิ่งที่ฝันพลันผุดจุดความหวัง
ชีวิตยังไม่หายสลายสูญ
ต้องอดทนจนกว่าพ้นอาดูร
จงเพิ่มพูนความกล้าฝ่าหนามพง

แม้เคยพังแพ้พ่ายจนหน่ายเหนื่อย
จากฟุ่มเฟือยเพลิดเพลินพาเดินหลง
เป็นบทเรียนเขียนว่าอย่าทระนง
ความยืนยงไม่เที่ยงเพียงพริบตา

ปุถุชนคนเรานั้นเขลาขลาด
มีผิดพลาดเผลอจิตด้วยอิจฉา
ยังเวียนว่ายตายเกิดเพลิดมายา
ใส่ขื่อคาสวมคอรอโทษทัณฑ์

หากประมาทพลาดพลั้งก็ยังเฉย
คงละเลยเหมือนหลับอยู่กับฝัน
รู้สึกตัวกลัวลานพลุ่งพล่านพลัน
บ้างคิดสั้นหนีผิดปลิดตนเอง

ยามเมื่อล้มก้มหน้าประสาแพ้
ถึงย่ำแย่เท่าไรอย่าได้เคร่ง
เครียดขึ้งโกรธโทษมั่วกลัวกริ่งเกรง
เพราะตัวเองพลั้งผิดคิดพลาดไป

ขอให้ตั้งยั้งสติมิหวาดหวั่น
เพียรบากบั่นสู้จนทนให้ไหว
รีบตื่นลุกปลุกตัวอย่ากลัวใด
จงปลอบใจตนเองรีบเร่งทำ

ฝันให้ไกลไปถึงซึ่งเป้าหมาย
กโลบายเสาะหาอย่าถลำ
อดีตกาลผ่านไปให้จดจำ
เมื่อมันต่ำสุดพื้นต้องฟื้นตัว

1p