|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
|
Permalink: Re: เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน
 เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน โดย สมพงศ์ ชูสุวรรณ *************************** ตอน พระนางมาคันทิยาหาความด้วยเรื่องงู
** ธรรมดาของท้าวอุเทนราช
มีสามนาฏโฉมตรูผู้สูงส่ง
ท้าวเธอแบ่งเวลาสามอนงค์
แต่ละองค์เจ็ดวันเท่ากันเลย
** ครั้นถึงเวลาสามาวดี
มาคันทิยายอดนารีสุดนิ่งเฉย
รีบส่งข่าวไปยังอาดังที่เคย
ท่านอาเอ๋ยรีบจัดการส่งงูไป
** ฝ่ายท่านอาจัดการงานที่สั่ง
รีบส่งงูไปยังในวังใหญ่
ถอดเขี้ยวทิ้งเสียก่อนในทันใด
เพื่อจะได้ไม่กัดนางให้วางวาย
** ท้าวอุเทนเมื่อเสด็จ ณ ที่ไหน
นำเอาพิณท้าวเธอไปไม่ห่างหาย
มาคันทิยารู้ดีในอุบาย
จึงวางแผนใส่ร้ายในทันที
** นำงูไปใส่ไว้ในช่องพิณ
ยอดนารินนำดอกไม้หลากหลายสี
มาปิดช่องเอาไว้ให้ดูดี
รอวันที่พระองค์ทรงคลาไคล
** และแล้ววันเวลาก็มาถึง
พระองค์จึงเสด็จหาคนใหม่
คือสามาวดียอดยาใจ
องค์ท้าวไทไม่ลืมพิณคู่กายา
** มาคันทิยาทูลว่าขอไปด้วย
จะได้ช่วยถ้าเกิดภัยใฝ่อาสา
องค์ท้าวเธอปฏิเสธเจตนา
ตรัสบอกว่าไม่ต้องไปให้วุ่นวาย
** นวลอนงค์ไม่ลดละพยายาม
ขอติดตามให้ได้ดังใจหมาย
นางออดอ้อนพูดจาหาอุบาย
จนสุดท้ายองค์ราชายอมพาไป
** ครั้นถึงปราสาทสามาวดี
พระภูมีจอมราชาผู้เป็นใหญ่
ทรงวางพิณของรักไว้ไม่ไกล
หากจะใช้ก็ทรงใช้ได้ทันที
** มาคันทิยาจัดการไปตามแผน
หวังแก้แค้นให้สมใจไม่ถอยหนี
ทำมองหาสิ่งต่างต่างบรรดามี
เดินมาที่วางพิณจินตนา
** จึงแกล้งทำดอกไม้ให้ตกไป
งูข้างในเลื้อยออกดังปรารถนา
จึงโวยวายใส่ใคร้นางสามา
ว่าวางแผนจะฆ่าองค์ราชัน
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต และแหล่งข้อมูลทั้งหลายที่นำข้อมูลและภาพมาใช้ครับ....
|
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
|
Permalink: Re: เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน
เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน โดย สมพงศ์ ชูสุวรรณ *************************** ตอน พระเจ้าอุเทนลงโทษพระนางสามาวดี
** พระราชาหลงกลคนชั่วช้า
ตะโกนก้องจะฆ่าให้อาสัญ
สามาวดีต้องตายวายชีวัน
บริวารของมันตายทุกคน
** สามาวดีชี้แจงนางห้าร้อย
อย่าได้คิดน้อยใจใฝ่กุศล
จงช่วยกันแผ่เมตตาอย่าร้อนรน
ขอทุกคนจงอยู่ดีมีสุขใจ
** ด้วยเดชะกุศลผลบุญนี้
จงอย่ามีเวรกรรมทำหมองไหม้
ขอให้พบศาสดาอย่าห่างไกล
ชาติไหนไหนบุญส่งจงได้ดี
** องค์ราชันทรงน้าวพระแสงศร
หวังจะให้งามงอนตายเป็นผี
ด้วยความเขลาเข้าใจผิดยอดนารี
จะฆ่าฟันบั่นชีวีให้วอดวาย
** อัศจรรย์บันดาลบังเกิดขึ้น
ทุกคนยืนตะลึงขวัญหนีหาย
ลูกศรเปลี่ยนทิศทางอย่างง่ายดาย
ย้อนกลับหมายอุระพระราชา
** ท้าวอุเทนได้คิดจิตสะท้อน
แม้ลูกศรยังเข้าใจรู้คุณค่า
แม่โฉมงามผู้ถวายใจกายา
เปี่ยมศรัทธาสร้างความดีมิเสื่อมคลาย
** ส่วนพระองค์เป็นมนุษย์สุดประเสริฐ
อวิชชาพาเตลิดให้เสียหาย
ไม่รู้ซึ้งถึงความดีมีมากมาย
ใจหนอใจแสนร้ายทำได้ลง
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต และแหล่งข้อมูลทั้งหลายที่นำข้อมูลและภาพมาใช้ครับ....
|
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
|
Permalink: Re: เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน
เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน โดย สมพงศ์ ชูสุวรรณ *************************** ตอน พระเจ้าอุเทนทรงประทานพรพระนางสามาวดี
** สำนึกได้ก้มลงกราบขอขมา
แล้วตรัสว่าเราฟั่นเฟือนและเลือนหลง
ทิศทั้งปวงมืดมิดจิตพะวง
สามาเอ๋ยเจ้าจงช่วยต้านเรา
** เราจะถึงซึ่งเจ้าเป็นที่พึ่ง
เปรียบประหนึ่งลูกนกตกจากเขา
มาพบเจ้าเหมือนเช่นรังให้บังเงา
ช่วยแบ่งเบาให้ทุกข์คลายมลายพลัน
** สามาวดีทูลว่ามหาราช
ผู้มีความฉลาดเป็นมิ่งขวัญ
อย่าได้คิดไปว่าข้าสำคัญ
ข้าถึงใครถึงคนนั้นเพื่อพึ่งพา
** องค์พุทธะคือที่พึ่งพึงทรงทราบ
นับเป็นโชคเป็นลาภสุดจักหา
ขอพระองค์จงถึงซึ่งพุทธา
เป็นที่พึ่งวันข้างหน้าจะสบาย
** ประการหนึ่งข้าถึงซึ่งพระองค์
เป็นที่พึ่งสูงส่งดังใจหมาย
พระองค์สุขข้าก็สุขไม่เว้นวาย
พระองค์ทุกข์ข้ายอมตายแทนพระองค์
** พระราชาตรัสว่าขอบใจนัก
เรานี้จักทำตามเจ้าประสงค์
เราจะขอถึงซึ่งพุทธองค์
เป็นที่พึ่งมั่นคงนานเท่านาน
** และเราจะขอถึงซึ่งตัวเจ้า
ทุกค่ำเช้าเป็นที่พึ่งพึงประสาน
เราจะประทานพรให้นงคราญ
สามาวดีเยาวมาลย์ยอดดวงใจ
** พระราชานิมนต์พระพุทธองค์
พร้อมพระสงฆ์ห้าร้อยทั้งน้อยใหญ่
เพื่อทรงฉันภัตตาหารที่วังใน
ตลอดไปเจ็ดวันหรรษารมย์
** พระพุทธองค์ทรงอนุโมทนา
เป็นกถาอวยพรให้สุขสม
เกิดจากผลแห่งทานเอกอุดม
ดุจดังพรมลาดปูสู่วิมาน
** ในที่สุดแห่งมงคลกุศลนี้
ท้าวอุเทนภูมีทรงกล่าวขาน
ให้สามาวดีเยาวมาลย์
จงรับพรเราประทานให้แก่นาง
** สามาวดีทูลว่าตัวข้านี้
ไม่ปรารถนาพึงมีสิ่งต่างต่าง
ทั้งทรัพย์สินเงินทองมากองวาง
แต่อยากสร้างกุศลผลอนันต์
** ตัวข้านี้มั่นคงองค์ศาสดา
จึงต้องการนิมนต์มาเพื่อทรงฉัน
พร้อมพระสงฆ์ห้าร้อยมาด้วยกัน
พวกเรานั้นอยากฟังธรรมองค์สัมมา
** ราชาทรงประทานพรแก่ยอดหญิง
ให้เป็นจริงตามที่ปรารถนา
ทรงนิมนต์สมเด็จพระศาสดา
จงทรงเสด็จมาทุกทุกวัน
** พระศาสดาตรัสว่าย่อมไม่ได้
เพราะทุกคนอยากให้เราไปฉัน
ซึ่งภัตตาหารเป็นสำคัญ
ด้วยเหตุนั้นเราจึงเฉลี่ยไป
** เราจะให้อานนท์รับภาระ
ขอทุกท่านจงอย่าได้หวั่นไหว
ตั้งศรัทธาให้มั่นอยู่กลางใจ
ความเลื่อมใสเป็นบ่อเกิดแห่งผลบุญ
** สามาวดีได้พรตามต้องการ
บริวารห้าร้อยคอยเกื้อหนุน
ตั้งจิตประพฤติธรรมได้ค้ำจุน
สนองคุณศาสนาสถาพร
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต และแหล่งข้อมูลทั้งหลายที่นำข้อมูลและภาพมาใช้ครับ....
|
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
|
Permalink: Re: เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน
เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน โดย สมพงศ์ ชูสุวรรณ *************************** ตอน พระนางสามาวดีถูกไฟคลอก
** มาคันทิยาคิดว่าเราทำพลาด
ไม่สามารถทำร้ายสายสมร
นางสามาวดีโฉมบังอร
บริวารของหล่อนก็พ้นภัย
** จึงคิดวางอุบายหมายพิฆาต
สังหารอนงค์นาฏให้ตักษัย
แล้วบอกอาถึงแผนฆ่าทรามวัย
หวังได้ชัยชนะอย่างแน่นอน
** พราหมณ์มาคันทิยะผู้เป็นอา
ตอบสนองวาจาไม่ถ่ายถอน
ผ้าชุบน้ำมันพันเสาวังบังอร
แล้วจึงต้อนผู้คนให้เข้าไป
** โดยบอกว่าราชาทรงรับสั่ง
เพื่อทำการบำรุงวังให้สดใส
ได้โอกาสลั่นกลอนในทันใด
ขังทุกคนข้างในรอความตาย
** แล้วจึงจุดไฟเผาให้เร่าร้อน
เป็นกองฟอนชีวามาสลาย
ก่อนที่แม่โฉมนางจะวางวาย
บอกสาวสาวก่อนตายแผ่เมตตา
** นางทั้งหมดกำหนดกัมมัฏฐาน
ว่าด้วยเวทนาการอันสูงค่า
เป็นอารมณ์ดังคำสอนองค์สัมมา
บรรลุผลเป็นที่น่าพอใจ
** บางคนสำเร็จสกทาคามี
ช่างแสนนดีหนักหนาจะหาไหน
บางคนได้อนาคามีเป็นที่ไป
ไม่รุ่มร้อนเพราะไฟเผาไหม้กาย
** เหล่าภิกษุเข้าเฝ้าพระศาสดา
ณ ธรรมสภาเวลาสาย
เพื่อกราบทูลฟังคำอธิบาย
เรื่องการตายและคติที่ควรเป็น
** พระพุทธองค์ทรงตรัสพระวัจนะ
เป็นสัจจะจริงจังดังที่เห็น
คนทำดีได้ดีมิลำเค็ญ
ดังเฉกเช่นเหล่านางกลางกองฟอน
** อันวัฏฏะพาหมุนหนุนให้สัตว์
ได้อุบัติตามกรรมดังคำสอน
ทำกรรมดีได้ดีอย่างแน่นอน
ไม่ต้องคอยอ้อนวอนขอฟ้าดิน
** ทำกรรมชั่วสิ่งชั่วตอบสนอง
แม้ไม่ได้หมายปองใฝ่ถวิล
ทำความชั่วเดือดร้อนเป็นอาจิณ
มีมลทินติดกายให้ร้อนรน
** อย่าระเริงอยู่ในวงเวียนทุกข์
อยากมีสุขต้องใฝ่สร้างกุศล
ทำความดีมีคุณไม่มืดมน
จะพาตนสุขใจไปนิรันดร์
** สามาวดีพร้อมนางทั้งห้าร้อย
สร้างบุญมาใช่น้อยไม่โศกศัลย์
สุคติเป็นที่หวังดังใจพลัน
นางเหล่านั้นสร้างกรรมดีหนีอบาย
** ความประมาทศัตรูคู่อาฆาต
ทำความดีให้พินาศเสื่อมสูญหาย
ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย
หายนะตัวร้ายหมายมาเยือน
** นรชนคนใดไม่ประมาท
ย่อมไม่พลาดความดีมีใครเหมือน
จะสุขสันต์ในโลกนี้มิลางเลือน
โลกหน้าไม่คลาดเคลื่อนพบสิ่งดี
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต และแหล่งข้อมูลทั้งหลายที่นำข้อมูลและภาพมาใช้ครับ....
|
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
|
Permalink: Re: เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน
เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน โดย สมพงศ์ ชูสุวรรณ *************************** ตอน พระเจ้าอุเทนลงโทษพระนางมาคันทิยากับพวก
** พระราชาทรงสดับรับฟังข่าว
รู้เรื่องราวที่เกิดกับมเหสี
เกิดไฟไหม้ตำหนักสามาวดี
ยอดนารีอัคราชนาฏสุดา
** รีบเสด็จดับไฟที่ตำหนัก
ของยอดหญิงที่รักช้ำหนักหนา
ไม่สามารถช่วยได้....อนิจจา
โอ้....กานดาคนดีหนีไปไกล
** สุดปัญญาป้องกันขวัญตาพี่
แสนอาลัยไม่มีน้องอยู่ใกล้
คงเงียบเหงาเศร้าตรมสุดข่มใจ
จากนี้ไปอาวรณ์ไม่คลอนคลาย
** หากชาติหน้าถ้ามีพี่ขอร้อง
ได้ครอบครองคู่กันดังมั่นหมาย
ถนอมน้องรักน้องจนชีพวาย
ฟ้าถล่มดินทลายก็รักกัน
** คลายวิโยคโศกเศร้าเฝ้าหวนคิด
จำต้องนำคนผิดมาห้ำหั่น
จับมาลงอาญาและฆ่าฟัน
จะไม่ปล่อยให้มันหนักแผ่นดิน
** มั่นพระทัยคนผิดคิดทำร้าย
จนพระนางชีพวายสมถวิล
เป็นมาคันทิยายุพาพิน
ผู้มีจินต์ริษยาอาฆาตนาง
** ครั้นจะขู่ให้กลัวแล้วซักถาม
คงจะไม่ได้ความที่สะสาง
ต้องวางกลอุบายตามแนวทาง
เป็นหลุมพรางล่อให้หลงคงได้การ
** จึงแกล้งตรัสเป็นนัยว่าใครหนอ
ที่ช่วยก่อสุขให้อย่างห้าวหาญ
เราอึดอัดพระทัยมาแสนนาน
สามาวดีเยาวมาลย์ไม่ซื่อตรง
** คิดเอาใจออกห่างช่างสิ้นคิด
เพราะหลงผิดปล่อยให้เฝ้าใหลหลง
ปรนนิบัติเอาใจใส่พุทธองค์
นวลอนงค์ตายไปใจสบาย
** มาคันทิยาหลงกลจอมกษัตริย์
ที่ทรงจัดวางแผนแบบง่ายง่าย
รีบกราบทูลหม่อมฉันฆ่ามันตาย
มอบถวายแก่องค์พระทรงชัย
** จอมกษัตริย์ได้ฟังทรงนั่งนิ่ง
รู้สาเหตุแท้จริงดังสงสัย
แกล้งบอกจะประทานพรอรทัย
อีกทั้งญาติทรามวัยทุกทุกคน
** มาคันทิยาส่งข่าวให้ญาติรู้
ถ้วนทุกหมู่ไม่มีใครตกหล่น
รับรางวัลที่ประทานให้แก่ตน
อย่าชักช้าวกวนจะเสียการ
** พระราชารับสั่งให้ขุดหลุม
จึงควบคุมทั้งหมดไว้ประหาร
ฝังครึ่งตัวแล้วจุดไฟไม่ช้านาน
พระเพลิงผลาญเผากายไหม้เกรียมดำ
** อันกรรมใดใครหนอได้ก่อไว้
ต้องชดใช้ทุกเวลาอย่าถลำ
ทำกรรมดีมีผลดีคอยน้อมนำ
ทำกรรมชั่วจะชอกช้ำระกำทรวง
** เช่นมาคันทิยากล้าทำชั่ว
ต้องหมองมัวใช้กรรมอย่างใหญ่หลวง
ทั้งชาตินี้ชาติหน้าใช่จะลวง
กรรมตามทวงผลกรรมอยู่ร่ำไป
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต และแหล่งข้อมูลทั้งหลายที่นำข้อมูลและภาพมาใช้ครับ....
|
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
|
Permalink: Re: เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน
เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน โดย สมพงศ์ ชูสุวรรณ *************************** ตอน บุรพกรรมของพระนางสามาวดีกับบริวาร
** ณ ธรรมสภาคราวันหนึ่ง
เหล่าภิกษุรำพึงถึงเรื่องใหญ่
ได้พูดคุยเรื่องสามาถูกเผาไฟ
ทั้งที่ใจเปี่ยมล้นด้วยศรัทธา
** พระพุทธองค์ทรงมีพระดำรัส
แล้วทรงตรัสพระธรรมกถา
ถึงกรรมเก่าของสตรีมีสามา
เป็นหัวหน้าถูกเผาไฟไม่อีนัง
** อดีตกาลผ่านมาคราครั้งก่อน
จะขอย้อนเรื่องราวคราวหนหลัง
พรหมทัตต์ครองเขตนิเวศน์วัง
สถิตย์ยังพาราณสีบุรีรมย์
** พระปัจเจกพุทธะลงจากเขา
มารับเอาภัตตาหารตามเหมาะสม
เพื่อสงเคราะห์โปรดสัตว์ในสังคม
ได้ชื่นชมบุญญาบารมี
** ถึงเวลาหวนกลับยังไพรสัณฑ์
ต่างพากันมุ่งไปยังไพรสี
มีองค์หนึ่งหยุดเข้าฌานริมวารี
โดยได้มีกอหญ้ามาปิดบัง
** พระราชาได้พาหญิงทั้งหลาย
ไปแหวกว่ายน้ำเล่นที่ใกล้ฝั่ง
เล่นน้ำนานเหนื่อยหนาวเกินกำลัง
ขึ้นไปยังที่พระได้เข้าฌาน
** แล้วจุดไฟเพื่อผิงอิงไออุ่น
ไฟเริ่มไหม้เป็นจุณเห็นหลักฐาน
ว่าเป็นพระปัจเจกะพาร้าวราน
กลัวจะถูกพระภูบาลลงอาญา
** จึงนำฟืนมาสุมไฟกองใหญ่มาก
หวังเผาไม่เหลือซากสิ้นกังขา
แล้วจึงรีบหลีกไปไม่รอรา
ด้วยหวังว่าร่างกายต้องไหม้ไป
** ความเป็นจริงเวลาพระเข้าฌาน
ไม่มีใครทำให้ร้าวฉานได้
ครบเจ็ดวันท่านกลับเข้าพงไพร
โดยไม่มีส่วนใดเสียหายเลย
** ด้วยผลกรรมที่ทำยิ่งใหญ่นัก
เป็นประจักษ์เจตนาอย่างเปิดเผย
จะเผาพระปัจเจกะให้สิ้นเลย
ในชาตินี้ต้องลงเอยถูกเผาไฟ
** วิบากกรรมที่ทำย่อมส่งผล
ให้ร้อนรนปวดร้าวสุดทนไหว
จงหันมาสร้างกุศลผลอำไพ
พึงหลีกไกลความชั่วตัวกาลี
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต และแหล่งข้อมูลทั้งหลายที่นำข้อมูลและภาพมาใช้ครับ....
|
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
|
Permalink: Re: เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน
เล่าเรื่องพระนางสามาวดีคำกลอน โดย สมพงศ์ ชูสุวรรณ *************************** ปัจฉิมบท
** ปัจฉิมบทยกพุทธพจน์มากล่าวอ้าง
เป็นแนวทางส่งให้มีศักดิ์ศรี
เว้นกรรมชั่วแล้วทำแต่กรรมดี
ทั้งโลกนี้โลกหน้าสถาวร
** พุทธองค์ตรัสว่าอย่าประมาท
สร้างกรรมดีทุกชาติอย่าถ่ายถอน
แม้ชาตินี้ชาติไหนไม่ร้าวรอน
จะนั่งนอนยืนเดินเพลิดเพลินใจ
** มีสติยั้งคิดจิตคงมั่น
สัมปชัญญะเสริมกันแสนยิ่งใหญ่
ความรู้ตัวและความระลึกได้
จะทำให้ปลอดภัยจากมลทิน
** ความประมาทคือหนทางความฉิบหาย
มีชีวิตหรือตายก็ตายสิ้น
เพราะได้ตายจากความดีมีราคิน
พระมุนินทร์ตรัสว่า “ปมาโท”
** เป็นอันตรายต่อกรรมดีที่ใหญ่ยิ่ง
น่ากลัวจริงจะเกิดตัวโมโห
จะติดตามมาด้วยเจ้าโลโภ
อีกโทโสจะเรียกหาไม่ช้าที
** คุณธรรมทั้งหลายจะหายหมด
ปัจจุบันอนาคตมืดเหลือที่
ความเศร้าหมองจะครอบงำชั่วชีวี
ความประมาทตัวนี้อันตราย
** จงสั่งสมกรรมดีไว้ดีกว่า
ทั้งชาตินี้ชาติหน้ามีที่หมาย
สุคติดีล้นพ้นอบาย
จะไม่ตายเมื่อมรรคผลนำหนทาง
** ขอจบกลอนวอนว่ามาเล่าเรื่อง
ไม่ปราดเปรื่องผิดพลาดอย่าบาดหมาง
เขียนไม่เก่งยังอ่อนหัดการจัดวาง
ให้สัมผัสต่างต่างถูกกฎเกณฑ์
** ชิงสัมผัส สัมผัสเลือน สัมผัสซ้ำ
มีมากล้ำทุกท่านคงได้เห็น
โปรดจงให้อภัยไม่ลำเค็ญ
ใช่อยากดังอยากเด่นจงเห็นใจ
** ขอบพระคุณทุกท่านอ่านเรื่องนี้
ถ้าไม่ดีโปรดได้ช่วยแก้ไข
เพื่อต่อเติมส่วนที่ขาดหายไป
จะไร้ส่วนบกพร่องของงานกลอน
** ท่านผู้รู้จงปรานีอารีด้วย
โปรดได้ช่วยแนะนำมอบคำสอน
เพื่อการพัฒนาอันสุนทร
ขออ้อนวอนเมตตามาช่วยกัน
** ที่สุดนี้ขอให้มีแต่ความสุข
นิราศทุกข์ห่างภัยไม่โศกศัลย์
สิ่งชั่วร้ายหายไปนิจนิรันดร์
ทุกคืนวันสร้างความดีมีโชคชัย
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, หนูหนุงหนิง, ปลายฝน คนงาม, ก้าง ปลาทู, มุกดาริน, Mr.music, Black Sword, น้ำหนาว, หญิงหนิง พราววลี, ตูมตาม, ปลาย อักษร
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต และแหล่งข้อมูลทั้งหลายที่นำข้อมูลและภาพมาใช้ครับ....
|
|
|
|
