ผืนดินแห้งแล้งฝนที่หล่นใส่
กลุ้มหัวใจนักหนาระอาอก
อากาศร้อนป้อนใส่ใกล้นรก
เหงื่อไหลซกหยดพร่างรดร่างกาย

มองคูคลองหนองน้ำซ้ำวิกฤต
ไม่เคยคิดเคยเห็นเหมือนเช่นหมาย
แห้งเห็นตมหล่มหลุมคลุมกระจาย
ไร้ปลาว่ายแหวกน้ำเหมือนดำดิน

คว้าสบู่ถูตัวฝักบัวเปิด
มันบังเกิดใดหนาเหลือบตาผิน
น้ำมันไม่ไหลหลั่งดั่งเคยชิน
จะอาบกินอย่างไรช่วยไขที

อยู่คอนโดรโหฐานเลยงานเข้า
แล้วจะเอาน้ำใดที่ไหนนี่
รดราดตัวกลั้วคอให้พอมี
ผ่านวันนี้ไปได้อย่างไรกัน

หยิบน้ำดื่มปลื้มจิตติดครึ่งขวด
เทหมดรวดทุกหยดลงรดขัน
ล้างขี้ตาหน้าเช็ดสำเร็จพลัน
รีบผายผันร่างจ้ำไปทำงาน

แล้งเมื่อปีที่ผ่านสุดทานไหว
ชาวนาไร่ลำบากจนยากขาน
พาล่มจมห่มทุกข์ล้มคลุกคลาน
ข้าวที่หว่านพืชแปลงล้วนแห้งตาย

หวังจะรอดปลอดภัยในปีนี้
ฝนฟ้าดีทุกแห่งแล้งคงหาย
สิ่งที่คิดผิดหวังพังทลาย
ความโชคร้ายประดังโถมถั่งมา

1p