พอฟ้าแจ้งจางปางรุ่งสางแล้ว
นกเจื้อยแจ้วไก่ขันประชันเสียง
หลับเป็นตายหงายผงกเกือบตกเตียง
เดินเอนเอียงเซถลาหน้ากระได
มองที่นอนหมอนหมิ่นกลิ่นผ้าห่ม
ที่นอนจมคันเหาเกาหลังไหล่
มุ้งมัดกางบางหม่นปนขี้ไคล
ช่วงปีใหม่วันเนาเอาซักที
ซักด้วยมือซื้อผงโรยลงถัง
ขยำยั้งยกดูถูขยี้
แปรงรอยเปื้อนเลือนขาวแช่ดาวนี
ดมหอมดีปั้นหมาดผึ่งพาดราว
เพียงแต่คิดบิดคร้านเอ็นยานหย่อน
อยากจะนอนหลับต่อเปิดหวอหาว
ฝนตกหลงฤดูพรั่งพรูพราว
อากาศหนาวเยือกเย็นเป็นใจแท้
ฝนแทนน้ำลำไยได้หลายมื้อ
สบายบรื๋อวันว่างย่างแต๊ดแต๋
แวะหัวทุ่งมุ่งออกเก็บดอกแค
ลงล้างแช่ลวกยำตำพริกแดง
พอแดดร่มรำไรร้อนไกลเกลื่อน
จับเมาส์เลื่อนคลิกอ่านกลอนกานท์แต่ง
กว่าได้บทสองบทแทบหมดแรง
มัวนั่งแยงสิ้นไฟกลอนไม่มา
รพีกาญจน์
