รักพี่เสียดายน้อง

รักพี่เสียดายน้อง
............

หนึ่งบัวบานนั้นเคยเชยเกสร
เป็นภมรปีกแข็งเรี่ยวแรงกล้า
บัวกลางบึงช่อชูอยู่ไกลตา
บินเข้าหาเวียนว่อนวอนดอมดม

หนึ่งบัวตูมแย้มกลีบส่งกลิ่นหอม
ดอกงามพร้อมผึ้งภู่เข้าสู่สม
เฝ้าเมียงมองปองเชยภิรมย์ชม
แต่จำข่มใจขืนคร้ามชื่นชู

“บุญตา”แต่กังวลใจคนบาป
เศร้ายังอาบเอิบในดวงใจอยู่
บุญคงมีเพียงตาคราได้ดู
ใจคงหู่หดเร้นเหมือนเช่นเคย

บุญตาไร้บุญตนแต่หนหลัง
ความเก่ายังมิไปเกาะใจเฉย
ความใหม่มาเลียบเลาะหมายเกาะเกย
โอ้อกเอ๋ยอัดอั้นทำฉันใด

เต็ม อภินันท์
๑๙ เมษายน ๒๕๕๙ /๑๘.๒๐ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รักพี่เสียดายน้อง (อ่าน 3378 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้