• รักเรือล่ม •

แสนเหนื่อยล้า อารมณ์ ระทมทุกข์
มิมีสุข เหมือนใฝ่ ดั่งใจฝัน
ด้วยโดดเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เผาชีวัน
เพ้อรำพัน เจ็บฝัง รักพังเพ

รักเรือล่ม จมดิ่ง ถูกทิ้งขว้าง
เขาลาร้าง สัมพันธ์ มิหันเห
ทั้งที่เรา เฝ้าภักดิ์ รักทุ่มเท
หมดเสน่ห์ หรือไร จึงไม่แล

ปล่อยความคิด อยู่กับ ความสับสน
รักคลายมนต์ ลำเค็ญ ใจเป็นแผล
ร้าวระทม เจ็บเหงา เผาดวงแด
เขาผันแปร เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม

หญิงหนิง พราวลี

หนอย..ยกพวกซะด้วยพ่อกล้วยนึ่ง
บุญมิถึงสิท่ามาฝืนเฝือ
ทำค่อนแคะแขวะหญิงพวกยิงเรือ
คิดแล้วเบื่อน่าดูพวกผู้ชาย

มากล่าวขานหว่านถ้อยคอยถางถาก
นี่รึปากชาตรีที่ผึ่งผาย
หากโลกนี้มีชุกเกือบทุกราย
หญิงคงกลายเปลี่ยนแปลงไม่แต่งงาน

ตลบตะแลงแสร้งทำสิ่งล้ำลึก
ให้เธอนึกอีกครั้งตั้งคูณหาร
ใครกันแน่แปรปรวนขบวนการ
ช่างเชี่ยวชาญช่ำชองสมองไว

ลองตรองตรึกนึกซะพ่อมะขวิด
อย่ามาคิดว่าก่นทนมิได้
กุลสตรีอย่างฉันนั้นช้ำใจ
เดี๋ยวหมั่นไส้ละก้อ..ฉันล่อคราง

Sasi

 

สาวว้านหวานผ่านมาพาสะดุ้ง
โอ๊ะ..นี่ลุงบ่นหญิงเบื่อจริงเหรอ
หากประสบพบกันพลันเจอะเจอ
จะละเมอพร่ำเพรียกเรียกดาร์ดาร์

ทั้งเรียบร้อยถ้อยขานหวานไพเราะ
ฟังเสนาะหูดีมีคะขา
แม้นอยู่เรียงเคียงข้างร่างพี่ยา
จะจ๊ะจ๋า ทั้งวันงานไม่ทำ

ฮี่ ฮี่ ฮี่ อาวม้า อาวม้า

 

พวกผู้หญิงยิงเรือชอบเถือถาก
ออกจากปากปู่กดพจน์เสนอ
สาวบ้านน้อยทนได้อย่างไรเออ
คำเวิ่นเว้อจากปู่ดูบิดเบือน

ดารกะศศิสิสวยสม
โต้คารมดุเดือดเข้าเชือดเฉือน
ปกป้องสาวบ้านน้อยถ้อยสะเทือน
ปู่แชเชือนบ่นจริงทุกสิ่งอัน

เอ้า!เร็วเข้าโอ่งทองคะนองเดช
มยุเรศ อิงดาว น้ำหนาวนั่น
สาวบ้านน้อยถ้วนทั่วรวมตัวกัน
รวมตัวพลันไล่บดปู่กดเลย

 

หญิงหนิง พราววลี