- มิสอนดอกแต่บอกน้อง -

มิสอนดอกแต่บอกน้อง
................

ความพิสุทธิ์หรือทรามก็ตามเถิด
มิใช่เกิดกับกายของชายหญิง
แต่เกิดกับดวงจิตที่คิดจริง
ดีทรามสิงอยู่ในใจทุกคน

ค่าของคนใช่ที่เพราะมีทรัพย์
หรือได้รับการศึกษามาแต่ต้น
ทรัพย์วิชาเพียงแค่แก้ความจน
จะให้ผลแก่ตัวเพียงชั่วคราว

ความพิสุทธิ์ของหญิงอันจริงแท้
มิใช่แต่รูปงามทรงความสาว
ของสิ่งนี้ความชื่นไม่ยืนยาว
ถ้าจะกล่าวค่ามันนั้นเพียงดิน

ปัถพีนี้ต่ำสุดคำเปรียบ
ย่อมถูกเหยียบย่ำอยู่มิรู้สิ้น
มิเห็นมีแดนใดไร้ราคิน
มากมลทินแต่คงทรงราคา

แม้ถูกเหยียบยำยีขยี้เล่น
ดินก็เด่นดีอยู่ชื่นชูหล้า
มิโสมมโทรมโซจมโลกา
ยังรักษาความเป็นดินตราบภินท์พัง

ดวงใจเปรียบจันทราและอาทิตย์
คราเมฆปิดมัวไม่ใสเปล่งปลั่ง
ราคีครองหมองหม่นหมู่ชนชัง
คุณค่าหลั่งรินพรูลงสู่ทราม

@ อันความคิดชั่วร้ายคล้ายเมฆหมอก
เมื่อมันพอกใจคนอยู่ล้นหลาม
ความพิสุทธิ์คนดีที่เคยงาม
กลายเป็นความเลวลงน้องจงรู้..

@ พลายแก้ว ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๙ / ๑๘.๓๐ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - มิสอนดอกแต่บอกน้อง - (อ่าน 3382 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้