แม่หนูอยู่ไหน กลอนเก้า

..ตั้งแต่เด็ก ยังเล็กอยู่  หนูเหว่ว้า
นอนผวา ทุกคืนวัน หนูฝันร้าย
ไม่มีแม่ มาปกป้อง ผองอันตราย
รอวันตาย ท่ามความช้ำ  คราบน้ำตา

..คราหนูป่วย ด้วยนอนแนบ แทบม้วยมอด
ไร้คนกอด แลปลอบปลุก ซบซุกหน้า
หนูเป็นไข้ กายร้อนรุ่ม รุมกายา
ไม่มีผ้า เย็นผืนน้อย  คอยเช็ดตัว

...ยาม หก ล้ม  หนูคว่ำหน้า  ถลาลื่น
ไร้มือยื่น ดึงให้ลุก และซุกหัว
ต้องตะกาย ย้ายกายา ตาพร่ามัว
ถ้ายกห้ว ขึ้นมาได้  ตายไม่เป็น

... ไม่เคยรู้  ตักแม่กรุ่น อุ่นแค่ไหน
ไม่มีใคร โผล่ใบหน้า มาให้เห็น
ไม่มีญาติ เฝ้าคลอเคล้า ทุกเช้า-เย็น
หนูลำเค็ญ  แม่คลอดทิ้ง  ซิ่ง...จากโรงพยาบาล  

น้องจ๋า


ภาพจากอินเทอเนท ค่ะ

โอ้แม่จ๋า แม่หนู ไปอยู่ไหน
เสียงหัวใจ ให้คอยหา แม่มานาน
แม้เลือกเกิด ไม่ได้ดัง ใจต้องการ
แต่เลือกขาน จะเป็นได้ ตามทางใจ

ไม่มีแม่ แต่มีเพื่อน เตือนสติ
เวลาวิ มิให้เหงา ได้ยินไหม
มีเพื่อนพา พึ่งพักพิง ในหัวใจ
เราคอยให้ หาได้หวัง สิ่งตอบแทน

จากวันนี้ จะมีเรา และเธอเพื่อน
เป็นเสมือน พ่อแม่คอย ห่วงหวงแหน
ดูแลเธอ ที่ตามฝัน เติมเต็มแทน
ไม่ถึงแฟน แต่เป็นเพื่อน มิตรไมตรี
.....นาคี