.....ยากทำใจ.....


คงลำบากหากเบือนลบเลือนออก

เพราะมันตอกจมลึกยากนึกถอน

หมดหัวใจให้เขาแม้เฝ้าวอน

ยังมิย้อนกลับมาสองตาชัง


อยู่ด้วยเศร้าเหงาหงอยล่องลอยจิต

เพียงแค่คิดพบหน้าน้ำตาหลั่ง

ช้ำหัวอกงกเงิ่นเดินเซซัง

ภาพความหลังหลอนผ่านเกินทานทน


ใจอยากตัดสะบัดทิ้งให้ดิ่งลึก

เลิกคิดนึกเรื่องช้ำทำสับสน

หักห้ามจิตปิดตาลืมหน้าคน

ให้หลุดพ้นความหลังภวังค์เลือน


คงสุดแต่เวรกรรมกระทำมา

ที่ย้อนหาสู่ตัวพากลั้วเกลื่อน

ถูกกระทำย่ำยีฤดีเฟือน

แทบบ้าเหมือนถูกไสยครอบใส่มนต์


จิตประหวัดรัดเร้ารักเขาหมด

ดั่งจะปลดเทถ่ายละลายป่น

ตะเกียกกายป่ายปีนใจดิ้นรน

ให้มันพ้นหล่มสวาทที่บาดทรวง


ยากทำใจให้ลืมความปลื้มเก่า

ที่สองเราร่วมจิตคิดสู่สรวง

ไม่อยากโกรธโทษใครชักใยลวง

หวังเข้าช่วงชิงนางเคียงข้างตน


1p

คงหายากมากด้วยโปรดช่วยหน่อย
เพราะมิค่อยยุ่งขิงหญิงเท่าไหร่
กลัวเสียรู้อีกครั้งผิดพลั้งไป
อาจจะได้ไม่ดีดั่งมีมา

ส่วนความเศร้าเหงาหงอยค่อยลาลับ
เลยระงับฟุ้งซ่านชอบพาลด่า
แต่ก่อนนี้หมาห่านเดินผ่านตา
ต้องดุว่าอย่าจ้องมองทำไม

ความผิดเพี้ยนเปลี่ยนไปด้วยใจเสีย
จนละเหี่ยพล่ามบ่นสุดทนไหว
คนรอบข้างห่างคล้อยรีบถอยไกล
เพราะโดนใส่อารมณ์ที่ขมเกิน

หากเมตตาช่วยหามาสักคน
จะยอมทนปรนนิบัติมิขัดเขิน
อยากเขียนกลอนสอนให้ได้เพลิดเพลิน
จะยอมเมินหญิงงามที่ตามมอง

1p