.....สัจธรรม.....

ทุกข์ระทมถมทับกับชะตา
 ที่หนักหนาสาหัสเหมือนมัดฝัง
 ดั่งน้ำเชี่ยวเกลียวโหมโถมประดัง
ซัดสาดหวังท่วมจมให้ล่มลา

ความรันทดหมดหวังชีพพังพ่าย
 มีแต่ร้ายกรายสู่พรั่งพรูหา
 ความมืดมน..อนธการ..ลิ่วผ่านมา
 ลิขิตค่าชีวิตยากคิดเดา

ดุจเดินทางกลางป่ามรรคาเปลี่ยว
 ตัวโดดเดี่ยวเดียวดายใจกายเหงา
 ไร้พี่น้องผองเพื่อนที่เหมือนเงา
 ติดตามเราทุกที่ยามมีกิน

พายุร้ายกรายชิดปิดทางออก
 คล้ายดังบอกจุดจบกลบถวิล
 มืดสนิทมิดบอดรอดยลยิน
 ก้มหน้าผินสู่กรรมที่ซ้ำเติม

แสงสว่างจางหายคล้ายถูกปิด
 เหมือนชีวิตเพิ่มร้ายความตายเริ่ม
 ก้าวเข้าหานาทีรี่ประเดิม
 ทุกสิ่งเติมโหมใส่ไร้ปราณี

หมดกำลังทั้งใจอีกกายสิ้น
 หมดแรงดิ้นต่อสู้หรือรู้หนี
 รอพังภินท์สิ้นท่าคร่าชีวี
 ยากหลบลี้สัจธรรมเคราะห์กรรมเยือน


1p