*อนุทินแห่งรัก*
เจ็บเหลือเกิน ทนกลืนกล้ำ ความช้ำชอก
เมื่อพี่หลอก ถึงครา น้ำตาไหล
เจ็บเหมือนถูก คมมีด กรีดกลางใจ
พี่กลับไป หาคนเก่า ทิ้งเราตรม
คนรักเก่า พี่เข้ามา พาใจหวั่น
ว่าสักวัน รักลำเค็ญ กลายเป็นขม
แล้วก็จริง เขาทำให้ ใจระบม
สาอารมณ์ สมดั่งปอง กันสองคน
เขาคนเก่า คงทำปลื้ม ลืมทุกสิ่ง
ลืมผู้หญิง คนนี้ พี่ไม่สน
ทิ้งให้น้อง ไร้สุข ต้องทุกข์ทน
ต้องผจญ รักร้าง หนทางตัน
มิคิดว่า จะหลอก บอกมาได้
พี่มอบให้ สิ่งตอบแทน แสนแสบสันต์
ไหนใครเคย บอกมา ว่ารักกัน
สุดท้ายต้อง หมองจาบัลย์ คือฉันเอง
แต่ก็ช่าง เถิดหนา ถ้าเพื่อพี่
แม้นหัวใจ ถูกขยี้ บี้บวมเป่ง
แม้น้องจะ เจ็บเศร้า เหงาวังเวง
อย่าหวั่นเกรง น้องอภัย ให้"พี่ชาย"
บทสรุป ต่อแต่นี้ แค่พี่น้อง
เราทั้งสอง จะเป็น เช่นสหาย
มิมีวัน คิดเหยียบย่ำ ไปทำลาย
ตราบจนตาย สองเรานี้ พี่น้องกัน.
by...หญิงหนิง...พราววลี
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ
