.....รอคอย.....

หยาดน้ำค้างพร่างพรายคล้ายมณี
ความริบหรี่ของแสงเริ่มแจ้งใส
เสียงนกกากู่สดับรับอำไพ
จึงค่อยไหวกายยืนสะอื้นดัง

การรอคอยลอยเลือนเป็นเดือนปี
นั่งอยู่ที่จุดเดิมครั้งเริ่มหวัง
คนจากไปไกลห่างทิ้งร้างรัง
รักเมื่อครั้งผ่านมาให้อาดูร

เมื่อยามพรากจากลาน้ำตาริน
ใจพังภินท์สลายดั่งตายสูญ
ความโศกเศร้าเหงาฤดีทวีคูณ
คำเพ็ดทูลร่ำลือยากถือปลง

ความคิดถึงซึ่งวันร่วมฝันใฝ่
กายผูกใจประสานทำซ่านหลง
ก่อเกิดการผ่านให้ไหวพะวง
ได้แต่ส่งแรงจิตคอยติดตาม

เฝ้าแต่รอขอจิตอธิษฐาน
กล่าวบนบานเทเวศร์ทั่วเขตขาม
จงช่วยดลคนรักจักคืนคาม
กลัววาบหวามเปลี่ยนใจเบี่ยงไหวเอน

ใจจะขาดเจียนตายยากคลายกลุ้ม
ดวงตาชุ่มอาบเอ่อพร่ำเพ้อเห็น
ภาพหลอนหลอกบอกคล้ายกายชัดเจน
มันลอยเด่นเบื้องหน้าให้คว้าเงา

1p