ดื่มทั้งวันบรรเทาโรคเมาหัว
รู้สึกตัวตื่นเช้าเมาไม่จาก
เดินซวนเซชนเสาเมาโอ๊กอ๊าก
จับคอลากยกขวดดวดเมาซา
คนติดเหล้าเมาแย่แก้ก็หาย
เมามากมายนอนขดหมดปัญหา
หากเงินนิดเมาน้อยบ่อยระอา
โกเกลียดหน้าเชื่อดะเมาประจำ
อันเมาค้างสางสายถอนหายได้
แต่เมาใจยืนยงยังคงขำ
ไม่เห็นวันสั่นเทาเมาหัวปำ
หลงพูดพร่ำเมาหนักรักแรกเจอ
พี่ติดเหล้าเมาง้ำล้ำสุดห้าม
เมานงรามนานวันมั่นเสมอ
คิดเลิกดื่มลืมเหล้าเมาแต่เธอ
ใครเสนอไม่แคร์เมาแต่รัก
เมาอะไรไม่เท่าเมาอำนาจ
ทอดทายาทให้เห็นเป็นประจักษ์
ทำเฉเฉียงเอียงอายเพื่อนทายทัก
ปากอึกอักลิ้นไก่ถูกใบ้กิน
ทุกสมัยรายไหนก็รายนั้น
รู้เท่าทันเสียงอ่อยคอยติฉิน
ล้วนเสพเพลินเมินด่าเป็นอาจิณ
แม้คลินคลินทรัมทรัมยำกันเอง
รพีกาญจน์
