ฝนลาฟ้า

เหมือนฝนหลั่งสั่งฟ้านิจจาเอ๋ย
คนคุ้นเคยเอ่ยลาน้ำตาหลั่ง
ห้วงหัวใจไร้สุข ทุกข์ประดัง
ความคาดหวังวาดซึ้งไม่ถึงบุญ

เหมือนฝนหลั่งสั่งฟ้านิจจาเจ้า
ฝนซอกซอนเซาะเข้าหัวใจขุ่น
ล้างทุกรอยอารมณ์สิ้นสมดุล
รวมต้นทุนหัวใจที่ให้เธอ

ฟ้าสงบจบแล้วทุกรอยรัก
ไม่เหลือหลักใดใดไว้เสนอ
ไม่เหลือแม้นเงาใครที่เคยเจอ
ไม่เหลือแม้นภาพเบลอที่เคยมอง
.
.
ที่เหลือไว้ให้เจ็บทุกคราเจอ
คือภาพเธอในทรงจำทุกยามมอง

ลินดา

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ฝนลาฟ้า (อ่าน 4463 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้