
.....กำแหงหนุมาน....(ฉบับชาวบ้าน).....
บุตรพระพายกายขาวหาวเป็นเดือน
เดชเกินเพื่อนมากมีฤทธีหลาย
เขี้ยวเป็นแก้วแวววับระยับพราย
ขนทั่วกายเป็นเพชรมากเม็ดงาม
หนุมานชาญสมรชอบอ้อนหญิง
ด้วยเป็นลิงรูปหล่อใครก็ถาม
ลูกเต็มบ้านหลานเกินชอบเดินตาม
หากใครหยามตบคว่ำคะมำไป
พ่อข้าใหญ่ใครมองหรือจ้องหน้า
ต้องถามว่า "มึงรู้..กูลูกไผ"
อาละวาดฟาดหัวมิกลัวใคร
บิดาได้ส้มหล่นรัฐมนตรี
เป็นผู้ชาญศักดาสภาลิง
มิเกรงกริ่งผู้ใดชอบใช้สี
ทั้งขี้ม้ากล้าแกร่งแข่งกากี
แย่งพัดวีเลียขาแข้งน่าอาย
เข้าประชุมกลุ่มลิงไม่นิ่งเฉย
พูดเปรียบเปรยด่าว่าดูหน้าขาย
"ไอ้พวกโง่."..โถโกงปากโป้งราย
เลยพาตายน้ำตื้นสะอื้นตรม
คอร์รัปชั่นนั้นศาสตร์ของปราชญ์เรา
ถ้าให้เขาจับได้ไล่ขย่ม
ติดตะรางห่างบ้านต้องซานซม
นั่งนอนชมคุกหนาน้ำตาริน
จำต้องออกนโยบายจำหน่ายข้าว
พวกนักข่าวต้องแยกแล้วแจกสิน
อุดปากมันขยันให้พาไปกิน
พวกบ้าบิ่นเปิดโกงให้โลงใบ
ประชาลิงอดอยากฝากไว้ก่อน
เพราะต้องถอนทุนคืนให้ยืนไหว
ทุ่มเลือกตั้งครั้งก่อนมิย้อนไกล
ร้อยล้านให้เสียงพรูเป็นผู้แทน
ฟังข่าวคราวเช้าสายนายรามลักษมณ์
คอยพิทักษ์ปกป้องข่าวกรองแผน
ปรปักษ์ยักษ์หมู่อย่าดูแคลน
ปิดให้แน่นทวารเมืองกันเรื่องเลว
...(จบตอน ๑)...
1p