.....ตรึงตา ตรึงใจ.....
เลิกเลอะเลือนเคลื่อนคลายสลายซึ่ง
ความคิดถึงรุมเร้าให้เศร้าหมอง
วิตกผิดจริตหลอนรุ่มร้อนครอง
กลับผุดผ่องสดใสเมื่อใกล้นาง
แลมองภูดูกล่นเมฆหม่นขาว
คิดถึงคราวสุขใจคราใกล้สาง
แอบอิงออดพลอดฝันกอดสรรพางค์
ไออุ่นสร้างดื่มด่ำชุ่มฉ่ำทรวง
ชวนชี้ชมหล่มลึกมินึกหวาด
ดารดาษหมอกควันสวรรค์สรวง
เมฆลอยต่ำน้ำค้างพราวพร่างดวง
เกาะเต็มช่วงยอดหญ้ารอละลาย
ตะวันเริ่มเพิ่มแสงร้อนแรงนิด
หมอกที่ปิดพรางเปิดระเหิดหาย
ฉายสุรีย์สีแดงแรงกระจาย
เมฆาผายผันเลื่อนคล้ายเคลื่อนลา
สายลมพริ้วลิ่วไหวแมกไม้ลู่
สนเขาดูโอนอ่อนชะง่อนผา
หมอกเริ่มหายสลายวับไปกับตา
เหล่านกกาบินว่อนเริงร่อนลม
เพลินพาเที่ยวเกี่ยวก้อยร้อยกระหวัด
งามทิวทัศน์ปรีดิ์เปรมเกษมสม
สุขฤทัยใสจิตใกล้ชิดชม
ความระทมทุกข์คลายสิ้นหายพลัน
1p
