เดินเตาะแตะแบะขาอ้าปากแคบ
ส่งเสียงแหบลอดรูชูคอร่อน
กินยอดไม้ใบผักเมื่อยนักนอน
อากาศร้อนลงมุดสระผุดดำ
ตีนพุ้ยว่ายส่ายหางกางปีกแล่น
เคียงคู่แฟนโอบกอดพลอดหวานฉ่ำ
ปากจูบปากปากทอปากต่อคำ
เสมือนย้ำสัมพันธ์ทวนสัญญา
ครั้นเมฆห่มลมตกนกการ้อง
ค่อยประคองดุนหลังขึ้นฝั่งท่า
แสงสีทองส่องพร่างสว่างซา
สัตว์สองพาครวญเข้าเล้าวิมาน
ไร้หลังคาขื่อสูงมุงตองจาก
ไร้ฝาฟากเสื่อปูประตูสาน
เพียงหลุมสร้างล่างลุ่มนุ่มดินดาน
มีกิ่งก้านเศษผ้าหญ้าอ่อนรอง
หยุดขยับหลับสู่สุขสงบ
มิพานพบเภทใดภัยสยอง
ดิ่งห้วงเหวเปลวร้ายกายพุพอง
ติดครอบครองอาฆาตชีวาตตรม
เดินเตาะแตะแบะขาหน้าท้องแวบ
หลังกลืนแกลบปนหยวกลวกผสม
น้ำขาดตุ่มสุ่มขาดปลาหาเมี่ยงอม
รักแร้ผมขนขอนถอนหมดแล้ว
รพีกาญจน์
