❧(¯`·.¸ ..❀ บทกวีคืนคิมหันต์ ❀ .. ¸.·´¯)❧
.
บทกวี..บทหนึ่งคืนคิมหันต์
คืนแสงจันทร์เพียงเสี้ยวสุดเปลี่ยวเหงา
เมฆกักขังฟ้าพร่างพรางรูปเงา
เปรียบใจเราถูกขังหลังสายธาร..
.
ลอยละเรื่อยหลามหลากจากป่าเปลี่ยว
และเลาะเลี้ยวเคลื่อนฝันที่ผันผ่าน
กระซิบเสียงสะอื้นคืนร้าวราน
เย็นเยียบปานน้ำค้างหยดพร่างพราย..
.
แผ่วลมโกรกโบกไหวยอดไม้แกว่ง
น้ำเซาะแอ่งโขดหินสูญสิ้นหาย
โอดอื้ออึงอ้อนเสียงดั่งเอียงอาย
แว่วคลับคล้ายกล่อมขวัญวันเงียบงัน..
.
ลอยละลอกไหลเร้นเห็นทิวเขา
รางเลือนเงาทับทาบดุจภาพฝัน
แสงกระพริบหิ่งห้อยนับร้อยพัน
กระซิบสั่นหวิวไหวใต้ลำพู..
.
เสียงจิ้งหรีดกรีดเพลงบรรเลงเศร้า
พลิ้วลมเป่าไผ่ซออ้อออดคู่
นกละเมอเพ้อร้องก้องกราวกรู
คล้ายจมอยู่ห้วงยามกึ่งความจริง..
.
คืนคิมหันต์..ลมร้อนวนว่อนว่าย
ปล่อยจิตคลายวางไว้ให้นิ่งนิ่ง
พริ้มเปลือกตาสัมผัสแนบเพื่อแอบอิง
ถึงบางสิ่ง..แว่วไหวในชีวา..
.
ღڰۣ✿.. อิงดาว พราวฟ้า.. ✿ღڰۣ
๑ เมษายน ๒๕๖๐
Cr.pic : internet
