สิบเอ็ดค่ำลำไยต้นใบพร้อม
แม่พยอมโย่นโย่นเตรียมพ่นสาร
หมายเผด็จเสร็จสรรพเร่งจับงาน
ก่อนสงกรานต์สู่โหมดโลดม่วนงัน
เช็คเครื่องไม้เครื่องมือก้านถือพ่น
ลองเครื่องยนต์สตาร์ทเสียงขาดสั่น
เช็ดหัวเทียนเปลี่ยนใหม่ใส่น้ำมัน
สายยางหั่นแฟบฝ่อต่อยืดยาว
คิดคำนวณส่วนผสมสารโปแตส
ลงถังแฝดแกว่งคนน้ำข้นขาว
สวมลำลองป้องกันก่อนพ่นพราว
ยืนห่างราวสองเมตรเขตเหนือลม
ทั้งมดแดงแมงป่องคะนองฤทธิ์
ตะขาบพิษหัวซุกถูกถล่ม
นกบินปร๋อต่อผึ้งหึ่งระงม
ไส้เดือนซมกบเลียดเขียดกระโจน
ต่างหนีไกลภัยมาจ้าละหวั่น
สุดจักจั่นตัวกลวงปีกร่วงโกร๋น
เคมีเผาเฉาเหี่ยวแรงเชี่ยวโชน
บังคับโคนต้นผลิตติดดอกใบ
ลอบส่งศัพท์จับความปามพะบู๊
ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เฮหลับใหล
ล้มระเนระนาดสิ้นขาดใจ
สองเรารอดปลอดภัยไอแอนด์ยู
รพีกาญจน์
