- อยาก มิใช่ตัณหา -

- อยาก มิใช่ตัณหา -

“อยาก”มิใช่“ตัณหา”อย่าใช้ผิด
เป็นพียงคิดอยากกินอยากนอนนั่ง
อยากมีเงินมีทองของรุงรัง
อยากได้ฟังเสียงดีที่ถูกใจ

อยากหยุมหยุมหยิมหยิมไม่อิ่มอยาก
อยากมิมากเหิมหาญทะยานใหญ่
เป็นความอยากธรรมดาเปลี่ยนมาไป
ตามนิสัยของจิตอนิจจัง

ถ้าอยากมากเป็นการทะยานใหญ่
คิด“อยากได้อยากมีอยากเป็น”หวัง-
-มากจนจิตคิดรั้นดันทุรัง
จะเอาทั้งที่ล้ำกำลังตน

“ทะยานอยาก”นี่คือชื่อ“ตัณหา”
ทำหูตามืดมัวทั่วทุกหน
“อยาก”กับ“ตัณหา”ล้วนพาวน
ผู้ใช้ปนเพราะเขามิเข้าใจ

อยากกินข้าวเพราะหิวเรียกตัณหา
อยากห่มผ้าเพราะหนาวกล่าวว่า “ใคร่”
อยากนอนเพราะว่าง่วงงีบหลับไป
ถ้าหากใช้“ตัณหา”ก็บ้าแล้ว !

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัยธานี
๒๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐
+ ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - อยาก มิใช่ตัณหา - (อ่าน 4527 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้