|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: บ้านเรา...(เจ็บไข้ ได้ป่วย)
ไก่ขัน กระชั้นเสียง
แกค่อยเอียง เบี่ยงกายขึ้น
เกาะราว สาวลุกยืน
ลืมตาตื่น ยังมืดมัว
ไม่มี นาฬิกา
บอกเวลา ฟ้าสลัว
เลยดึก รู้สึกตัว
ทำมาชั่ว นาตาปี
คลำได้ ไม้ขีดไฟ
หยิบก้านใช้ ขีดหนึ่งซี่
ไฟช่อ รอลุกดี
จ่อเข้าที่ ไส้ตะเกียง
เช้านี้ มีลมหนาว
หมอกพร่างพราว ขาวทั่วเถียง
ล้างหน้า อ้าปากเพียง
น้ำกระบวย บ้วนฟันฟาง
สุมไม้ ก่อไฟลุก
นึ่งข้าวสุก ทันฟ้าสาง
แบ่งสัน ปันส่วนพลาง
ปั้นใส่กล่อง พร่องใส่จาน
หลวงพ่อ รอตักบาตร
อุ๊ยผันขาด จึงเรียกขาน
รีบวิ่ง ถึงตูบตาล
ต้วสะท้าน ไม่สบาย
เช้าวันอังคาร ตีระฆังนำหน้าหลวงพ่อบิณฑบาตร
พบแม่อุ๊ยผันไม่สบาย หลังเที่ยงนำส่งโรงพยาบาล
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: บ้านเรา...(ฝนลงแล้ว)
เสียงตะโกน คนต่อคำ ว่า..น้ำป่า
มันล้นบ่า ขุ่นข้น จากบนเขา
บรรจบช่อง ร่องธาร ผ่านลำเนา
ความเร็วเร้า สู่ควน ถึงสวนนา
รีบปิดคัน กั้นประตู รูทำนบ
ถุงทรายกลบ เหลื่อมแดน ซ้อนแผ่นหนา
กันน้ำหลั่ง ถั่งโถม โจมเข้ามา
กระแทกกล้า พืชผล ต้นลำไย
รีบเปิดคัน กั้นประตู คูคลองอ่าง
ที่เปล่าว่าง รองรับ ซับน้ำไหล
เก็บกักน้ำ ดำกล้า นาต่อไป
รดสวนไร่ เต็มบ่อ พอเลี้ยงปลา
อากาศเย็น เห็นควัน จวนจะค่ำ
กลุ่มเมฆดำ ลอยเลื่อน เกลื่อนท้องฟ้า
ลมแรงพัด กวัดไกว ไม่กี่ครา
ดังซู่ซ่า เบื้องบน ฝนตกลง
ทั่วแผ่นดิน ถิ่นถ้ำ ชุ่มฉ่ำชื่น
พืชผลิใบ ไม้ดกดื่น ยอดยื่นส่ง
เสียงจิ้งหรีด จักจั่น ลั่นดานดง
กบเขียดคง ลงคู ลอยชูคอ
น้ำ..ส่วนดี ช่วยชีวิต
น้ำ..มากปลิด ชีวิตหนอ
น้ำ..อะไร ให้เพียงพอ
น้ำพระทัย พ่อหลวงเรา
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก .... |
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: บ้านเรา...เหตุซ้ำซาก
ตอกรอหลัก ปักลำ แม่น้ำกว้าง
ตามแนวทาง ลงดาน ทานหลั่งไหล
ซ้อนเรียงราย ก่ายกั้น ชั้นนอกใน
เมื่อก่อนใช้ ไม้แข็ง แรงงานคน
จากเหนือน้ำ ทำฝาย หลายสิบจุด
ลงมือขุด คูคลอง รองรับฝน
ชลอเชี่ยว เลี้ยวลด คดเวียนวน
เป็นเชิงกล ผ่อนคลาย สายน้ำแรง
มีห้วยหนอง คลองคัน สระบรรจุ
ล้นทะลุ ริมทาง สู่อ่างแอ่ง
แทรกซึมพื้น ตื้นลึก ทึกวุ้งแวง
ล้วนเป็นแหล่ง พักฝาก คราหลากนอง
หากฟันเฟือง เครื่องใด ใยร่วงหลุด
ก็จะฉุด ระบบพัง ล้มทั้งผอง
น้ำทะลัก หักฝาย ทลายกอง
ไหลเลยล่อง เข้าเขื่อน เลื่อนลงมา
เหนือขาดน้ำ ดำกล้า นาสวนไร่
กลางลุ่มใต้ ขังท่วม อ่วมถ้วนหน้า
เทวเดิน เพลินท่อง ลองตำรา
รีบไขว่คว้า ประจบ เอางบงาน
รุมแย่งยื้อ มือยาว หยิบสาวได้
มิทำไทย เร่งจ้าง สร้างประสาน
มัวต่องแต่ง แบ่งเนื้อ เถือในจาน
ถึงเมื่อวาน ฝายพนัง ยังไม่มี
ฝายดอยน้อยและฝายวังปาน ถูกน้ำซัดพังเมื่อปีกลาย
สองฝายนี้เก็บกักน้ำจำนวนมหาศาล ไว้ใช้ในการเกษตร
และป้องกันน้ำท่วมได้เป็นอย่างดี ยังไม่ลงมือสร้าง
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก .... |
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: บ้านเรา...
ด้วยฉ้อฉล กลใด ใครหนอรู้
ปัญหาดู เร้นลับ ซับซ้อนยิ่ง
ปลูกอาคาร ร้านขาย ชายฝั่งปิง
บ้างเททิ้ง ขยะ สะสมกอง
ดั้งเดิมลำ น้ำแม่ แลไกลกว้าง
กลายเป็นทาง แคบคับ อับไหลล่อง
มันมนุษย์ สุดโง่ โอ่ลำพอง
ลากถมคลอง ทำถนน จนระบาย
วิกฤตเกิด เปิดโอกาส ฟาดกระหน่ำ
สร้างเงื่อนงำ สัมปทาน มวลมารร้าย
เข้าทางเสือ เรือขุด ชักดูดทราย
ขนจำหน่าย ลิ้นแผล็บ แอบนับเงิน
อิงโครงการ งานซับ ปรับร่องน้ำ
ทรายมากล้ำ เต็มพื้น นูนตื้นเขิน
รับสองเด้ง เก่งนี่นา วิชาเกิน
ที่ยับเยิน คือชาติ ราษฏร์ทุกคน
หินกรวดทราย หายไป อยู่ในตึก
รวมผนึก ปูนแน่น แผ่นถนน
อีกมินาน ผ่านไป ในสายชล
ลึกถึงก้น บาดาล ธาร นาคี
ฝายพนัง พังสิ้น ฝั่งดินเกลื่อน
หินทรายเลื่อน เหนือแดน มาแทนที่
ชี้โทษฟ้า ด่าดิน สิ้นปราณี
แท้อับรีย์ กระทำ เหตุซ้ำซาก!
ฝายพัง ทรายเหนือแดนไหลลงมาแทนที่
ดูดขายสบายแฮ พอทรายหมดฝายพังอีก
รพีกาญจน์ |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก .... |
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: บ้านเรา...หน้าแล้ง
เงินค่าจ้าง ถา่งหญ้า ร้อยห้าสิบ
ห้านิ้วหยิบ ใส่ลง ตรงกระเป๋า
แทงเข็มกลัด ขัดกั้น มือสั่นเทา
ลูบเบาเบา ยังอยู่ รู้ชื่นใจ
นำจ่ายค่า ข้าวสาร อาหารแห้ง
พริกเกลือแกง หมักดอง ของเครื่องใช้
บรรเทาปวด แก้ลม ดม แก้ไอ
ธูป เทียนไข หมาก พลู เมี่ยง บูรี
จ่้ายค่าบัตร ฌาปนกิจศพ
งานบุญครบ เจ็ดสิบห้า หลวงตาศรี
งานฉลอง ห้องฉัน พันเจดีย์
สร้างกุฏี เททอง ช่องประตู
เงินซ้อนพับ นับใช้ ไม่เหลือหมด
กลัวจะอด ยืนร่าง รับจ้างสู้
จะเด็ดผัก ตักเตา ตามคลองคู
ให้หดหู่ น้ำแห้ง แล้งทั่วบาง
เมื่อปวดหัว มัวตา อากาศร้อน
ค่ำคืนนอน กระสับ หลับค่อนสาง
เดินย่องแย่ง แรงถด จึงหมดทาง
นั่งเท้าคาง ละห้อย เฝ้าคอยรอ
บอกชาวบ้าน ร้านขาย หัวท้ายกาด
มีกระดาษ หนังสือ ยื่นมือขอ
ให้ อุ๊ยผัน พับเย็บ เก็บจนพอ
ขายเขาห่อ มะม่วง พวงลำไย
เยี่ยมเยียน.ถามทุกข์สุข สร้างงาน.ให้ยายผัน
บูรี-บุหรี่ เตา-สาหร่าย กาด-ตลาด อุ๊ย-ย่ายาย
:a015:
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก .... |
|
|
Sasi Aksarasrom
คุณแม่บ้าน
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 16273
 ออฟไลน์ID Number: 39
จำนวนกระทู้: 1222
❀ ❀ แล้วแต่ ❀ ❀
|
Permalink: Re: บ้านเรา...
เสียงไก่ขันกระชั้นถี่ตีสี่กว่า
เดือนลอยลับดับลาเวหาหน
สุริยาทาทบ นภดล
ปลุกให้คนตื่นจากใหลในภวังค์
กระต๊อบเก่าเสากร่อนเรือนคลอนโย้
หลังคาโบ๋พื้นฟาก จากผนัง
ประตูไผ่ขัดช่วงทำรวงรัง
ผืนดินยังยืนย่ำประจำวัน
เพียงแคร่ไม้ขัดแตะได้แหมะนั่ง-
นอนแนบหลังยามล้าพาหลับฝัน
ขอนไม้หนุนแทนหมอนนอนมองจันทร์
ก็สุขสันต์เกินพอยามท้อแรง
สองเท้าเดินตามทุยลุยคราดไถ
ลงย่างไกลกลางทุ่งก่อนรุ่งแจ้ง
สองมือสากตรากตรำทำนาแปลง
แม้หน่ายแหนงเหน็ดเหนื่อยเมื่อยต้องทำ
ยามหม่นท้อคลอขลุ่ยเพียงทุยเพื่อน
แรมปีเดือนเฝื่อนตนทนเช้าค่ำ
ช่างเปลี่ยวเปล่าชาวนาหน้าตาดำ
อกระกำช้ำจินต์สิ้นใครแล
Sasi :020: :a012:
รายนามผู้เยี่ยมชม : รินดาวดี, รพีกาญจน์, วรรณดี, Black Sword, ไพร พนาวัลย์, ปลายฝน คนงาม, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, ลิตเติลเกิร์ล, กอหญ้า กอยุ่ง, ตติยะรัศมิ์, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: บ้านเรา...
ถมสวนนาผ่าทางสร้างถนน
เสียงเครื่องยนต์ตะเบ็งดังเซ็งแซ่
เลิกเย็นเช้าเข้างานสัญญาณแตร
คนจอแจฝุ่นพุ่งฟุ้งกระจาย
เกลี่ยทรายหินดินรดน้ำบดอัด
ยางแอสฟัดราดราวยาวขยาย
กลบความจำดำแดงหลุมแอ่งควาย
ตรงสุดสายเขตคามงามเจริญ
บ้านใต้เหนือเรื่อแรงแสงสว่าง
สองฟากทางคนยืนรื่นสรรเสริญ
จูงลูกหลานบานยิ้มแย้มหยอกเอิน
ชมกันเพลินโทรทัศน์ชัดเต็มตา
ม่วนละครครื้นเครงภาพเพลงหนัง
ไทยฝรั่งจีนแขกแปลกหรรษา
เกมประกวดอวดเรือนร่างดารา
คลิปเอ๊กซ์อาร์พาเพลิดใจเปิดเปิง
เด็กรุ่นคราวสาวหนุ่มกลุ่มกลางแก่
เหลือบเหลียวแลจดจ้องลองเลยเหลิง
หลงอบายส่ายเอวจมเปลวเพลิง
มัวบันเทิงเริงรำมิทำงาน
สื่อสมยอมมอมเมาเอาร้ายบ่ม
ทุนนิยมซมชั่วถึงรั้วบ้าน
ดอกโสนน้อยลออพอเบ่งบาน
อันตรธานจากไกลไปเมืองกรุง
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก .... |
|
|
|
นายประทีป วัฒนสิทธิ์
|
Permalink: Re: บ้านเรา...
.gif) ปัจจุบันยุคใหม่ในชนบท
ถนนมากกว่ารถจดทั่วทุ่ง
ทั้งที่รถเหลือคณาชุมกว่ายุง
ดูเรืองรุ่งถนนใหม่ให้ปูเดินประทีป วัฒนสิทธิ์
ธรรมชาติธรรม
2 มีนาคม 2557 :047: ............................................. อิ่มเอมใจในอักษรป้อนคำถ้อย
จัดเรียงร้อยบทกวีที่คิดสรรค์
มอบกวีแด่พี่น้องของกำนัล
คอยแบ่งปันสรรค์คิดจากจิตใจ
ดุจดั่งเป็นเช่นกระจกส่องมองเห็นโลก
มุมเศร้าโศกสันติสุขแห่งยุคสมัย
มองด้วยจิตคิดคู่ธรรมนำซึ่งไท
อาจต่างไปต่างมุมมองของแต่ละฅน
แต่อย่างน้อยแนวคิดถึงผิดถูก
คงช่วยปลูกวิจารณญาณผ่านสับสน
อาจตัดสินขอกังขาพากังวล
เพื่ออยู่บนถูกต้องครรลองธรรม
ประทีปขอปณิธานงานอักษร
ร้อยกานท์กลอนกลั่นกรองมองเช้าค่ำ
เพื่อชี้เทาชี้ขาวกล่าวสีดำ
ผลน้อมนำสัจธรรมค้ำสังคมประทีป วัฒนสิทธิ์
ธรรมชาติธรรม
www.naturedharma.com
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
