กลบทกบเต้นต่อยหอย : ฝังหัวใจในป่าช้า

- ฝังหัวใจในป่าช้า -
(กลบทกบเต้นต่อยหอย) ^คลิก

จดทั้งหน้าจ่าทั้งนามคนงามไว้
เมื่ออยู่ใกล้ไม่ยุ่งเกี่ยวเหมือนคราวก่อน
ชั่วอารมณ์ชมอะไรในบังอร
จวบม้วยมรณ์จรไม่มองปองอนงค์

ศิโรราบสาปแล้วรักประจักษ์รส
เพราะเคยซดพจน์ของสาวกล่าวให้หลง
รักคือลวงล่วงคืนแล้วแคล้วซื่อตรง
ขืนพะวงคงพบเวรลำเค็ญใจ

ขอจากก่อนคอนใจกลับอย่างอับเฉา
เสียรู้เขาเศร้าแล้วคิดตั้งจิตใหม่
เอาจิตขายอายจำข่มซมซานไป
คงมีใครใคร่มาขอซื้อต่อเรา

ร้องขายใจไร้คนจองจนต้องเก้อ
พร่ำเสมอเพ้อสมัยไร้คนเหมา
เหนื่อยแสนเหนื่อยเหนื่อยเสียนักหนักไม่เบา
โอ้ใจเน่าเอาจำหน่ายมิได้เลย

ไร้คนซื้อหรือเขาสาบกลิ่นอับเหม็น
ขายยากเย็นเข็นยักย้ายไม่เชือนเฉย
ล่องป่าช้าลาไปเช่นคนชวดเชย
คำเยาะเย้ยเคยยลยินทุกถิ่นมา

เพราะมีหนองพองเหม็นเน่าเก่าแก่ยิ่ง
จำต้องทิ้งจริงต้องโทษโฉดโมหา
ฝากใจหวังฝังใจไว้ในป่าช้า
จดทั้งหน้าจ่าทั้งนามคนหยามใจ....

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัยธานี
๒๐ มิถุนายน ๒๕๖๐
* ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลบทกบเต้นต่อยหอย : ฝังหัวใจในป่าช้า (อ่าน 3630 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้