- งูนะงู -

- งูนะงู -

คนมิเห็นตีนงูไก่ดูเห็น
และงูเป็นผู้งมเห็นนมไก่
ทั้งตีนนมซ่อนเร้นเห็นอย่างไร
จริงคงไม่มีเป็นเช่นพูดเลย

“วิรูปักข์”งูใหญ่นาคพิภพ
ยอมสยบครุฑคุดไม่ผุดเผย
“เอราบถ”ลดเลี้ยวเลื้อยอย่างเคย
มองก้มเงยยังไงไม่เห็นเท้า

“ฉัพยาบุตร”งูหลบรูไหน
หรือกลัวไก่ตามกลิ่นดูตีนเจ้า
“กัณหาโคตรมกะ”หากจะเดา
คืองูเห่าตัวดำหัวดอกจันทน์

พลิกตำราหาตีนงูสิ้นแล้ว
ไร้วี่แววตีนโผล่โด่ให้หัน
เห็นแต่หางตลอดตัวถึงหัวมัน
เกลี้ยงเกลารันลื่นปลาบไม่หยาบมือ

งูมีพิษหรือที่ไม่มีพิษ
ไม่ควรคิดชิดเชื้อจับเชื่อถือ
ถูกมันกัดรัดร่างจะครางฮือ
เพราะมันคือมิตรคดควรจดจำ

พวก“หัวงู”รู้จักรักไม่เลือก
กินทั้งเผือกทั้งมันเช้ายันค่ำ
งูทั้งหนุ่มหรือเฒ่า“เห่าลิ้นดำ”
คิด“ระยำตำบอน”หล่อนจงกลัว...

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัยธานี
๑๙ มิถุนายน ๒๕๖๐
* ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - งูนะงู - (อ่าน 3670 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้