Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> ห้องนั่งเล่นพักผ่อน >> ท่องเที่ยว ประเทศจีน
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ท่องเที่ยว ประเทศจีน  (อ่าน 6700 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
เอกราช
ผู้มีจินตนาการ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:251
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 504
จำนวนกระทู้: 17



อีเมล์
| |
ท่องเที่ยว ประเทศจีน
« เมื่อ: 21, สิงหาคม, 2560, 09:20:30 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: ท่องเที่ยว ประเทศจีน
ไกลแค่ไหนก็จะไปถึง
เมืองจางเจียเจี้ย ประเทศจีนครับ




รายนามผู้เยี่ยมชม : ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, ด.ญ.พรรณา, หญิงหนิง พราววลี, หนูหนุงหนิง, รพีกาญจน์, ฟองเมฆ, ลมหนาว ในสายหมอก, พัฒนาการ, นักเลงกลอน, น้ำหนาว, ปิ่นมุก, Black Sword

บันทึกการเข้า

..
สารบัญเรื่องราวนำเสนอ คุณ "เอกราช"
..

นักเลงกลอน
ผู้มีจินตนาการ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:5736
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 520
จำนวนกระทู้: 463


100+20=120


| |
Re: ท่องเที่ยว ประเทศจีน
« ตอบ #1 เมื่อ: 22, สิงหาคม, 2560, 04:42:42 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: ท่องเที่ยว ประเทศจีน


จีน  ฝรั่งเขียนว่า China   เราพากันอ่านว่า ไชน่า

แต่อันที่จริงคำว่า China   อ่านออกเสียงได้อีกอย่างหนึ่งว่า  ชิน่า หรือ ชีน่า

ก็คงเป็นแบบลิ้นฝรั่ง จะพูดว่า จีน แต่กลายเป็น  ชิน่ะ ชิน่ะ ชีน = จีน

แต่พอเขียนว่า China  เลยพากันอ่านว่า  ไชน่า  แท้ที่จริงก็มาจากคำว่า จีน นั่นเอง

แต่ฝรั่งอาจจะออกเสียงเพี้ยนเป็น ชีน  แล้วเลยเขียนตามที่ตนออกเสียงด้วยอักขระวิธีแบบฝรั่ง เลยกลายเป็น China(

ชีน,หรือจีน)

(ตวามเห็นส่วนตัว  ผิดถูกประการใด ขอผู้รู้โปรดได้อภัยด้วย)



  :a015:   :a013:


อันเมืองจีน  เขาเรียกกัน  ว่า "จงกว๋อ"
แต้จิ๋วก็    อ่านว่า   "กงต๊ก*"ได้
หากจะกล่าว  บอกย้ำ  เป็นคำไทย
แปลว่า"แผ่นดินใหญ่"  ไงเล่าคุณ

อันคนจีน  เรียกกันว่า  "จงกว๋อเหยิน"
เรียกเพลินเพลิน"กงต๊กนั้ง" ยังว้าวุ่น
คำจีนกลาง และแต้จิ๋ว  บอกเอาบุญ
"หนี่"คือคุณ  "หว่อ"คือฉัน  เขานั้น"ทา"


จริงๆแล้วรู้อยู่สามสี่คำเท่านั้นเอง

* จงกว๋อ  กงต๊ก หรือ ตงง้วน  แปลว่า แผ่นดินใหญ่ หมายถึงประเทศจีนนั่นเอง

ภาษาจีนกลาง  หว่อ คือ ฉัน  หนี่ คือคุณ  ทา คือ เขา  ส่วน อั๊วะ กับ ลื้อ เป็นสำเนียงแต้จิ๊ว

ข้อสังเกตอีกอย่าง  นิยายกำลังภายใน ไม่ว่าจะเป็น หนังสือ หรือละครทีวี ไม่มีคำว่า ลื้อ กับอั๊วะ มีแต่ ท่าน และ ข้าพเจ้า






รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, หญิงหนิง พราววลี, ฟองเมฆ, น้ำหนาว, เอกราช, ปลายฝน คนงาม, หนูหนุงหนิง, กอหญ้า กอยุ่ง, รพีกาญจน์, ปิ่นมุก, ก้าง ปลาทู, Black Sword

บันทึกการเข้า

"แม้นรู้หนึ่งพึงสู้เรียนรู้สอง
ให้ช่ำชองถึงสามจึงงามสม
เรียนรู้ที่สี่ห้าน่านิยม
หกเจ็ดบ่มแปดเก้าไต่เต้าไป"

สริญ  สิริรัฐ :068:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.133 วินาที กับ 75 คำสั่ง
กำลังโหลด...