- โลกิยวิสัยในยามรัก (โคลงสี่สุภาพ) -

- โลกิยวิสัยในยามรัก -

ตูมตูมใจตื่นเต้น .................... ลืมตัว
ส่ายสั่นระริกรัว ..................... เร่าร้อน
หวาบหวามหวั่นหวาดกลัว ..... เกินกล่าว
เหตุเกิดสองรักซ้อน ............... สู่ซ้ำฉิมพลี

ราคีราคะค้าง ........................ ใจคน
ติดโลกย์โรครุมตน ................. ต่ำช้า
ตรึกตรองเถิดทุกข์ทน ............. ติดต่อ นานนา
เหตุแห่งรักหลงบ้า .................. กกเนื้อกินหนัง

ฝังรักฝากจิตนี้ ........................นานนิจ นิรันดร์
รักดั่งดวงชีวิต .........................นี่แท้
ถนอมรักยิ่งดวงจิต .................นานเนิ่น
เธอผิดอภัยแก้ .......................ก่อเกื้อรักษา

ปรานีเพียงหนึ่งผู้ ...................ผูกพันธ์ นี่นา
ชีพร่วมรักนิรันดร์ ....................ไป่ร้าง
มีผิดอยู่ผิดผัน ........................เป็นถูก ไปแฮ
ทุกข์ร่วมสุขรวมสร้าง ..............สู่ทั้งนรกสวรรค์

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๒๓ มกราคม ๒๕๖๑
* ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - โลกิยวิสัยในยามรัก (โคลงสี่สุภาพ) - (อ่าน 3540 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้