- สมองไม่สนองใจ -

- สมองไม่สนองใจ -

"นิราศร้างห่างเพื่อนเหมือนตายดับ
ข่าวเงียบหายหลายปีเร้นลี้ลับ
เมื่อหวนกลับคืนมา...ชราแล้ว

จับปากกาเขียนกลอนอีกตอนแก่
ทำยักแย่กระหย่องมิคล่องแคล่ว
ส่งใจรักฝากมิตรทุกทิศแนว
มาชนแก้วดวดเหล้าเคล้ากลอนเอย"

นิราศสั้นวันดีหลายปีก่อน
หลังเที่ยวร่อนเปะปะเอ้อระเหย
ทิ้งงานกลอนนอนเปล่าไม่เกลาเกย
เหมือนไม่เคยคลำคิดขีดเขียนกลอน

กลอนเก่าเขียนเก็บไว้ไร้สนิม
อ่านแล้วยิ้ม"รอยใจ"ยามวัยอ่อน
อารมณ์โลดแล่นในหลายทางจร
ลุยทั้งร้อนทั้งเย็นที่เห็นทาง

คิดเขียนใหม่ได้ดีมิเหมือนเก่า
อารมณ์เฒ่าคำทื่อเกินถากถาง
ไม่เผ็ดร้อน,อ่อนหวานพาลระคาง
คงต้องวางมือไปอีกไม่นาน

อยากรู้เพื่อนเราเป็นเช่นนี้ไหม
ยิ่งสูงวัยวายหมดรสมันหวาน
แม้"นักกลอนนอนฝันเป็นสันดาน"
อยากเขียนอ่านแต่สมองมิต้องใจ

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑
* ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - สมองไม่สนองใจ - (อ่าน 3459 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้