คนกับป่าพึงพาต่างอาศัย
สัตว์น้อยใหญ่ชีพชื่นสิ้นขื่นขม
หมู่ผองชนสุขอุราไม่ตราตรม
หากแต่ลมเปลี่ยนทิศย่อมผิดทาง
เริ่มรุกล้ำผืนป่าอาณาเขต
พนาเวศร่นถอยลดน้อยข้าง
ถิ่นหากินถูกเบียดและเสียดทาง
เสือลิงช้างเดือดร้อนมิผ่อนคลาย
ทั้งเสือช้างลางลิงวิ่งวกวุ่น
เสียสมดุลย์ชีวาเมื่อป่าหาย
และเริ่มออกเดินทางย่างยาตรกราย
จึงแลคล้ายสัตว์รุกบุกผองคน
เคยพึ่งพาอาศัยได้แปรเปลี่ยน
จะหันเหียนทางไหนให้สับสน
บ้านรุกป่าป่ารุกบ้านอลวน
สัตว์ก็จนใจยิ่งเท็จจริงมี
............... ปลาย อักษร